No Middle Ground

2014 بیست و پنجمین سالگرد اولین مبارزه در نبرد حماسی بین نایجل بن، مایکل واتسون و کریس یوبانک است که ما را برای پنج سال شیدایی، باشکوه و در نهایت غم انگیز سرگرم خواهد کرد. این مبارزه یک ماه پس از فاجعه هیلزبورو برگزار شد و به طور زنده از تلویزیون پخش شد، در فضایی که اکنون تحت سلطه مسابقات استعدادیابی است. زمانی بود که بچه ها می توانستند تا دیر وقت بیدار بمانند تا 12 دور دیوانگی را تماشا کنند. همچنین آخرین دوره طلایی بوکس بریتانیا بود. در حالی که برای ما این بزرگان بوکس بریتانیا سرگرمی به دور از هولیگانیسم فوتبال فراهم می کردند، برای آنها بسیار شخصی تر بود. رقابت در هر ورزشی وجود دارد، اما نفرت آنها واقعی بود و در رینگ تقریباً مرگبار شد. اما این همان چیزی است که بریتانیای پرحاشیه اوایل دهه 90 به دنبال آن بود. این سه جنگنده آلفا-ایگوی بریتانیا بودند. آنها باعث افتخار کشور شدند.

No Middle Ground ما را به سال هایی برمی گرداند که این بوکسورها کیسه های سنگین را می کوبیدند و داستان آنها و همچنین داستان بریتانیا را روایت می کند.

2014 marks the 25th anniversary of the first bout in the epic battle between Nigel Benn, Michael Watson and Chris Eubank that would keep us entertained for five manic, magnificent and ultimately tragic years. The fight took place a month after the Hillsborough disaster and was screened live on TV, in a slot now dominated by talent contests. It was a time when kids could stay up late to watch 12 rounds of madness. It was also the last Golden Era of British Boxing. While for us these greats of British boxing provided entertainment away from the hooliganism of football, for them it was much more personal. Rivalries exist in every sport, but their loathing was real and in the ring it nearly became deadly. But this is what the swaggering early-90's Britain tuned in for. These three fighters were Britain's alpha-ego. They made the country proud.

No Middle Ground takes us back to the years when these boxers pounded the heavy bags and tells their story as well as that of Britain's...