Nineteenth-Century Verse and Technology : Machines of Meter

این کتاب تفکر در مورد ریتم، متر و تطبیق را در «عصر مکانیکی» تغییر می‌دهد. این کتاب با برش از مرزهای انضباطی، عملکرد ریتمیک اشعار را در کنار نظریه‌های ویکتوریایی عروضی و شاعرانگی، بلکه تفکر معاصر در مورد شیوه‌های کار، رویه‌های آموزشی، آزمایش‌های علمی و نوآوری‌های فناوری را بررسی می‌کند. این کتاب با ارائه تعریفی گسترده از متر - تعریفی که فراتر از اسکن معمولی مبتنی بر پا است - مبادلات مفهومی و گاهی مادی بین فرهنگ متر شاعرانه و ماشین را توضیح می دهد. ماشین های متر شامل نظریه های اواسط قرن انتزاع و فن آوری های صاف و یکنواخت فاصله است. یک سیستم بسیار تأثیرگذار، هر چند که به ندرت اعتبار دارد، از تولید متریک. آیه ای که توسط یک خودکار ویکتوریایی تولید شده است. مکانیک بدن و ذهن انسان و مترهایی که از آنها صادر می شود. و وعده ماشین های علمی برای حل معضلات متریک یک بار برای همیشه.

This book repositions thinking about rhythm, meter and versification during the “Mechanical Age.” Cutting across disciplinary boundaries, the book examines the rhythmical workings of poems alongside not only Victorian theories of prosody and poetics but also contemporary thinking about labor practices, pedagogical procedures, scientific experiments, and technological innovations. By offering an exploded definition of meter—one that extends beyond conventional foot-based scansion—this book explicates the conceptual and, at times, material exchanges between poetic meter and machine culture. The machines of meter include mid-century theories of abstraction and technologies of smoothness and even spacing; a deeply influential, though rarely credited, system of metrical manufacture; verse produced by a Victorian automaton; the mechanics of the human body and mind and the meters that issued from them; and the promise of scientific machines to resolve metrical dilemmas once and for all.