Nineteen Eighty-Four: Science Between Utopia and Dystopia

فقط پنجاه سال پیش جولیان هاکسلی، نوه زیست شناس توماس هنری هاکسلی، کتابی را منتشر کرد که به راحتی می توان دید غالب دانشمندان جوان آن روز را نشان داد: اگر من یک دیکتاتور بودم (1934). چشم انداز خوش بینانه، لحن بازیگوشانه، منطقی، هدف روشن است - به علم اجازه می دهد دست آزاد کند و از طریق برنامه ریزی منطقی می تواند نظم را از هرج و مرج اجتماعی اطراف خارج کند. با این حال، او گلایه کرد: در حال حاضر، علم در اکثر موارد یا یک تجمل فکری است یا خدمتکار مزد صنعت سرمایه داری یا دولت ناسیونالیست. هنگامی که آن و نتایج آن را نمی توان در چارچوب موجود جا داد، آن را نادیده گرفت. و علاوه بر این، ساختار تحقیقات علمی به شدت کج‌رو است، با تأکید بیش از حد بر برخی از انواع علم و نادیده گرفتن جزئی یا کامل از برخی دیگر. (ص 83-84) همه اینها را دیکتاتور دانشمند درست می کند. عصر جدید انسان گرایی علمی، دیدگاه های جایگزینی را برای ادیان سنتی با خدایانشان و ادیان مدنی مانند نازیسم و ​​فاشیسم ارائه می دهد. علم در نسخه هاکسلی انگیزه های دوگانه تخیل آرمان شهر را در خود حمل می کند - قدرت و نظم. البته، دقیقاً همین دیدگاه از علم بود که باعث شد پسر نوه دیگر توماس هنری هاکسلی، نویسنده آلدوس هاکسلی، اکتشاف علمی را به‌عنوان بالقوه خراب‌کننده و عمل علمی در نهایت برده‌داری به تصویر بکشد.

Just fifty years ago Julian Huxley, the biologist grandson of Thomas Henry Huxley, published a book which easily could be seen to represent the prevail­ ing outlook among young scientists of the day: If I were a Dictator (1934). The outlook is optimistic, the tone playfully rational, the intent clear - allow science a free hand and through rational planning it could bring order out of the surrounding social chaos. He complained, however: At the moment, science is for most part either an intellectual luxury or the paid servant of capitalist industry or the nationalist state. When it and its results cannot be fitted into the existing framework, it and they are ignored; and furthermore the structure of scientific research is grossly lopsided, with over-emphasis on some kinds of science and partial or entire neglect of others. (pp. 83-84) All this the scientist dictator would set right. A new era of scientific human­ ism would provide alternative visions to the traditional religions with their Gods and the civic religions such as Nazism and fascism. Science in Huxley's version carries in it the twin impulses of the utopian imagination - Power and Order. Of course, it was exactly this vision of science which led that other grand­ son of Thomas Henry Huxley, the writer Aldous Huxley, to portray scientific discovery as potentially subversive and scientific practice as ultimately en­ slaving.