Nietzsche: Philosopher, Psychologist, Antichrist

این کلاسیک معیاری است که همه کتاب‌های مدرن درباره نیچه با آن سنجیده می‌شوند. هنگامی که والتر کافمن آن را بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم نوشت، اکثر محققان خارج از آلمان، نیچه را تا حدی دیوانه، بخشی پیش‌نازی و تقریباً کاملاً غیرفلسفی می‌دانستند. کافمن تقریباً به تنهایی نیچه را بازسازی کرد و آثارش را به عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ فلسفه غرب معرفی کرد.

در پاسخ به افسانه‌ها و ضدافسانه‌های قدرتمندی که در اطراف نیچه به وجود آمده بود، کافمن روایتی صبورانه و یکنواخت ارائه کرد. زندگی و آثار او و استفاده‌ها و سوء استفاده‌هایی که نسل‌های بعدی ایده‌های او را به کار بردند. او بدون نادیده گرفتن یا کم اهمیت جلوه دادن زشتی بسیاری از اعلامیه های نیچه، آنها را در چارچوب کلیت کار خود و نمونه های متضاد به دست آمده از خواندن مسئولانه کتاب هایش قرار داد. مثبت تر، او ایده های نیچه در مورد قدرت را به عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ فلسفه مدرن ارائه کرد و استدلال کرد که تصور او از "اراده به قدرت" یک عذرخواهی خام برای ادعای خود بی رحمانه نیست، بلکه باید به همان اندازه عمیق نیچه مرتبط باشد. ایده هایی در مورد تصعید او همچنین نیچه را به عنوان پیشگام روانشناسی مدرن معرفی کرد و استدلال کرد که کلید درک فلسفه کلی او این است که آن را واکنشی علیه مسیحیت بدانیم.

بسیاری از محققان در نیم قرن گذشته با برخی از فلسفه های او مخالفت کرده اند. تفاسیر کافمن، اما این کتاب به عنوان یکی از تأثیرگذارترین گزارش هایی است که تا به حال از هر متفکر بزرگ غربی نوشته شده است. این نسخه کلاسیک پرینستون نیچه با پیشگفتار جدیدی از الکساندر نهاماس، نسل جدیدی از خوانندگان را با یکی از تأثیرگذارترین گزارش‌هایی که تا کنون از هر متفکر بزرگ غربی نوشته شده است، آشنا می‌کند.

This classic is the benchmark against which all modern books about Nietzsche are measured. When Walter Kaufmann wrote it in the immediate aftermath of World War II, most scholars outside Germany viewed Nietzsche as part madman, part proto-Nazi, and almost wholly unphilosophical. Kaufmann rehabilitated Nietzsche nearly single-handedly, presenting his works as one of the great achievements of Western philosophy.

Responding to the powerful myths and countermyths that had sprung up around Nietzsche, Kaufmann offered a patient, evenhanded account of his life and works, and of the uses and abuses to which subsequent generations had put his ideas. Without ignoring or downplaying the ugliness of many of Nietzsche's proclamations, he set them in the context of his work as a whole and of the counterexamples yielded by a responsible reading of his books. More positively, he presented Nietzsche's ideas about power as one of the great accomplishments of modern philosophy, arguing that his conception of the "will to power" was not a crude apology for ruthless self-assertion but must be linked to Nietzsche's equally profound ideas about sublimation. He also presented Nietzsche as a pioneer of modern psychology and argued that a key to understanding his overall philosophy is to see it as a reaction against Christianity.

Many scholars in the past half century have taken issue with some of Kaufmann's interpretations, but the book ranks as one of the most influential accounts ever written of any major Western thinker. Featuring a new foreword by Alexander Nehamas, this Princeton Classics edition of Nietzsche introduces a new generation of readers to one the most influential accounts ever written of any major Western thinker.