دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 2e éd. rev. et corr. نویسندگان: Kofman. Sarah, Nietzsche. Friedrich Wilhelm سری: Débats ISBN (شابک) : 9782718602493, 271860249X ناشر: Galilée سال نشر: 1983 تعداد صفحات: 109 زبان: French فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 5 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب نیچه و استعاره: نیچه، فردریش ویلهلم، -- 1844-1900، استعاره، استعاره، نیچه، فردریش ویلهلم، -- 1844-1900، استعاره -- سبک، نیچه، فردریش، استعاره، نیچه، فریدریش ویلهلم، <1840>فریدریش ویلهلم، ، -- 1844-1900
در صورت تبدیل فایل کتاب Nietzsche et la métaphore به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نیچه و استعاره نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ارائه «غریب بودن نوشته نیچه که متن نیچه را از متن دیگر متمایز می کند. فلسفه نیچه، نامناسب، خارج از مقوله، طبقه بندی غیر ممکن. نه علم و نه شعر، با آمیختن همه «ژانرها» در نوشتههایش، خط زدن تمام مخالفتها با خندههای شدید، او توجه خاصی را به «سبک»، به «سبکهای» خود جلب میکند: او از فرآیندهای ناشناخته و خرابکارانه استفاده میکند. . از جمله، استفاده ممتاز، غیرمعمول در فلسفه، از استعاره. امتیاز استعاره بر مفهوم، اما برای تعمیم مفهوم استعاره و در نهایت نشان دادن این موضوع که مفهومی که کل سنت متافیزیکی آن را متضاد استعاره میداند، خود فقط استعارههای «فراموششده» هضمی است. فراموشی اصلی، همبستگی ضروری فعالیت استعاری غریزی، بلکه ثانویه، مورد تعقیب نیروهای متحد لوگوس، اخلاق، دین و جامعه است. »
PRÉSENTATION « Étrangeté de l’écriture nietzschéenne qui distingue le texte de Nietzsche de tout autre. Philosophie nietzschéenne, insituable, hors catégorie, impossible à classer. Ni science, ni poésie, mêlant dans son écriture tous les “genres”, biffant toutes les oppositions d’un grand éclat de rire, elle force à une attention particulière à son “style”, à ses “styles” : elle utilise des procédés inouïs et subversifs. Parmi eux, un usage privilégié, peu commun en philosophie, des métaphores. Privilège de la métaphore sur le concept mais afin de généraliser la notion de métaphore et de montrer, en définitive, que le concept, considéré par toute la tradition métaphysique comme l’opposé de la métaphore, n’est lui-même qu’un condensé de métaphores “oubliées”. Oubli originaire, corrélat nécessaire de l’activité métaphorique instinctive, mais aussi secondaire, voulu par les forces alliées du logos, morale, religion et société. »
SOMMAIRE I. UNE PHILOSOPHIE INOUÏE ET INSOLENTE II. MÉTAPHORE, SYMBOLE, MÉTAMORPHOSE III. L\'OUBLI DE LA MÉTAPHORE IV. ARCHITECTURES MÉTAPHORIQUES V. NUDITÉS, COSTUMES VI. ÉCRITURE, LECTURE APPENDICE : GÉNÉALOGIE, INTERPRÉTATION, TEXTe