دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1st ed. 2021]
نویسندگان: Andrew Milne
سری:
ISBN (شابک) : 303075006X, 9783030750060
ناشر: Palgrave Macmillan
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: 220
[213]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Nietzsche as Egoist and Mystic به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نیچه در نقش خودخواه و عارف نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب تلاشی است برای معنا بخشیدن به تنش موجود در آثار نیچه بین خود محوری بی شرمانه و ظاهراً عرفانی. در حالی که محققان تمایل به کماهمیت جلوه دادن یکی از این جنبهها داشتهاند، ادعای نویسنده این است که این دو نه تنها با هم سازگارند، بلکه متقابل را روشن میکنند. این کتاب علاقه پایدار نیچه به عرفان را از زمان تولد تراژدی تا پایان عمر پربارش نشان میدهد. این کتاب مخالف قرار دادن اندیشه دینی نیچه در چارچوب سنتهای عرفانی بودایی یا مسیحی است و ناکافی بودن تلاشها برای میانجیگری بین نیچه و مایستر اکهارت و آرمان بودیساتوا بودیسم ماهایانا را نشان میدهد. در عوض، استدلال میشود که خودپرستی و عرفان نیچه در بستر فکری که خود او اذعان داشت به بهترین شکل درک میشود، که بر اساس آن «اجداد» او هراکلیتوس، امپدوکلس، اسپینوزا و گوته بودند.
This book is an attempt to make sense of the tension in Nietzsche’s work between the unashamedly egocentric and the apparently mystical. While scholars have tended to downplay one or other of these aspects, it is the author’s contention that the two are not only compatible but mutually illuminating. This book demonstrates Nietzsche’s sustained interest in mysticism from the time of The Birth of Tragedy right through to the end of his productive life. This book argues against situating Nietzsche’s religious thought in the context of Buddhist or Christian mystical traditions, demonstrating the inadequacy of attempts to mediate between Nietzsche and Meister Eckhart and the Bodhisattva ideal of Mahayana Buddhism. Rather, it is argued that Nietzsche’s egoism and mysticism are best understood in the intellectual context which he himself avowed, according to which his “ancestors” were Heraclitus, Empedocles, Spinoza, and Goethe.