Nicodemus Frischlin: Korrespondenz: Mit Regesten und Kommentar

هدف این پروژه ویرایش انتقادی کل مکاتبات انسان‌گرای فقید نیکودموس فریشلین (1547-1590)، چه به صورت دست‌نویس و چه (در قسمت‌های کوچک) چاپ شده، و توسعه کامل آن از طریق Regesta و نظرات است. این نسخه نه تنها بخش مرکزی تولید یک نویسنده مهم در تاریخ ادبی و فرهنگی آلمان را در دسترس قرار می دهد. در عوض، الگوهای رقابت و محرومیت معمول آن زمان در یک پرونده فردی کاملاً مستند و نماینده در تضاد منافع درباری، آکادمیک و واقعاً «انسان‌گرایانه» در زمان گذار از شکل‌های حاکمیت شرکتی به اشکال اولیه مطلق‌گرایانه آشکار می‌شوند. در چارچوب آغاز بحران مشروعیت بخشیدن به برنامه های زندگی کهن-انسانگرایانه.

این نامه ها مربوط به دوره 1568 تا 1590 است. از آنجایی که فریشلین هیچ نامه ای از خود به جای نگذاشته است، او رایج ترین فرستنده و مخاطب با 351 نامه با 77 نامه دوک لودویگ وورتمبرگ است، 56 نامه دیگر به نمایندگان دربار اشتوتگارت رسید. 71 نامه به کمیته ها و اعضای دانشگاه توبینگن، 65 نامه به دانشمندان خارجی رسید. 49 نامه مربوط به مقامات خارجی و 24 نفر از اعضای خانواده فریشلین است.

جلد. 1: آوریل 1568-ژوئن 1582.
جلد. 2: جولای 1582-دسامبر 1589.
جلد. 3: ژانویه- نوامبر 1590. پیوست. ثبت نام.

Das Ziel des Projektes besteht darin, die gesamte, handschriftlich und (in kleinen Teilen) gedruckt überlieferte Korrespondenz des Späthumanisten Nicodemus Frischlin (1547-1590) kritisch zu edieren sowie durch Regesten und Kommentare gründlich zu erschließen. Mit dieser Ausgabe wird nicht nur ein zentraler Teil der Produktion eines wichtigen Autors der deutschen Literatur- und Kulturgeschichte zugänglich gemacht; vielmehr werden darüber hinaus zeittypische Konkurrenz- und Ausschließungsmuster im Zusammenprall höfischer, akademischer und genuin ‚humanistischer’ Interessen zur Zeit des Übergangs von ständischer zu frühabsolutistischer Herrschaftsform bzw. im Kontext der beginnenden Legitimationskrise althumanistischer Lebensentwürfe an einem gut dokumentierten, repräsentativen Einzelfall freigelegt.

Die Briefe stammen aus dem Zeitraum von 1568 bis 1590. Da Frischlin keinen Briefnachlass hinterlassen hat, ist er mit 351 Schreiben der häufigste Absender, häufigster Adressat ist mit 77 Schreiben Herzog Ludwig von Württemberg, weitere 56 Schreiben gingen an Vertreter des Stuttgarter Hofs. 71 Schreiben gingen an die Gremien und Mitglieder der Universität Tübingen, 65 an auswärtige Gelehrte. 49 Briefe betreffen auswärtige Autoritäten und 24 Mitglieder von Frischlins Familie.

Bd. 1: April 1568-Juni 1582.
Bd. 2: Juli 1582-Dezember 1589.
Bd. 3: Januar-November 1590. Anhang. Register.