NGOs and the Universal Declaration of Human Rights: “A Curious Grapevine”

زمانی که اعلامیه جهانی حقوق بشر 50 سال پیش تصویب شد، النور روزولت، معمار اصلی آن، پیش بینی کرد که "انگور کنجکاو" پیام خود را پشت سیم خاردار و دیوارهای سنگی خواهد برد. این کتاب داستان خارق‌العاده‌ای را بیان می‌کند که چگونه سازمان‌های غیردولتی به «انگوری» تبدیل شدند که او پیش‌بینی می‌کرد - آگاهی ما را در مورد نقض حقوق بشر، «شرم‌انگاری» بدنام‌ترین سوء استفاده‌کنندگان آن و ایجاد مکانیسم‌های بین‌المللی برای اجرای اعلامیه. کوری نشان می‌دهد که چگونه سازمان‌های غیردولتی زمینه‌سازی برای نابودی امپراتوری شوروی، و همچنین سیستم آپارتاید در آفریقای جنوبی، و ایجاد اصل پاسخگویی در قبال جنایات علیه بشریت را فراهم کردند. مفهوم حقوق بشر از نیم قرن پیش به عنوان بخشی حاشیه ای از روابط بین الملل پیشرفت کرده و امروزه به عنوان عنصری حیاتی در گفتمان دیپلماتیک مطرح شده است و این کتاب نشان می دهد که این سازمان های غیردولتی هستند که حقوق بشر را در مرکز زمان حال بشریت قرار داده اند. دستور کار آینده.

When the Universal Declaration of Human Rights was adopted 50 years ago, Eleanor Roosevelt, its principal architect, predicted that a 'curious grapevine' would carry its message behind barbed wire and stone walls. This book tells the extraordinary story of how NGOs became the 'grapevine' she anticipated - sharpening our awareness about the violations of human rights, 'shaming' its most notorious abusers and creating the international mechanisms to bring about implementation of the Declaration. Korey traces how NGO's laid the groundwork for the destruction of the Soviet empire, as well as of the apartheid system in South Africa, and established the principle of accountability for crimes against humanity. The notion of human rights has progressed from being a marginal part of international relations a half century ago to stand today as a critical element in diplomatic discourse and this book shows that it is the NGOs that have placed human rights at the centre of humankind's present and future agenda.