NGOs als Kapitalmarktakteure: Shareholder Engagement als Möglichkeit zur Einflussnahme auf Corporate Social Responsibility

سازمان‌های غیردولتی (NGO) چه زمانی و چگونه از مشارکت سهامداران برای ارتقای مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) استفاده می‌کنند؟ در بررسی این سوال، کاترین بورگی جنبه های جدیدی را در تحقیقات علوم سیاسی در مورد خودتنظیمی خصوصی در حکومت جهانی ارائه می دهد که تاکنون به سختی به طور سیستماتیک مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به تغییر نقش دولت، سازمان‌های غیردولتی می‌توانند از مکانیسم‌های سیاسی برای کنترل رفتار بازیگران اقتصادی مانند شرکت‌ها استفاده کنند، بدون اینکه این سازوکارها لزوماً بر اساس مقررات دولتی باشد. بازار سرمایه به عنوان یک سیستم هدایت کننده، به طور دقیق تر - استفاده از حقوق سهامداران (تعهد سهامداران) - به سازمان های غیردولتی امکانات کاملا جدیدی برای کنترل مدیریت پایداری در سمت شرکت ارائه می دهد. تمرکز ویژه بر بررسی عوامل تأثیرگذار احتمالی برای استفاده متفاوت از مشارکت سهامداران در مقایسه یک کشور است.

Wann und wie nutzen Nichtregierungsorganisationen (NGOs) Shareholder Engagement, um Corporate Social Responsibility (CSR) zu befördern? Bei der Untersuchung dieser Frage bringt Catherine Burgy neue, bisher kaum systematisch untersuchte Aspekte in die politikwissenschaftliche Forschung zur privaten Selbstregulierung in der Global Governance ein. Angesichts eines Rollenwandels des Staates können NGOs das Verhalten wirtschaftlicher Akteure wie Unternehmen durch politische Mechanismen steuern, ohne dass diese zwingend auf staatlicher Regulierung beruhen müssen. Der Kapitalmarkt als Lenkungssystem, genauer – die Nutzung von Aktionärsrechten (Shareholder Engagement) – bietet NGOs dabei völlig neue Möglichkeiten, das Nachhaltigkeitsmanagement auf Unternehmensseite zu kontrollieren. Ein besonderer Schwerpunkt liegt auf der Untersuchung von möglichen Einflussfaktoren für die unterschiedliche Nutzung von Shareholder Engagement im Ländervergleich.