Newton to Aristotle: Toward a Theory of Models for Living Systems

در آغاز سال 1983، شورای برنامه ریزی و هماهنگی تحقیقات سوئد یک کارگاه آموزشی سالانه ترتیب داده است که به برخی از جنبه های رفتار و مدل سازی سیستم های پیچیده اختصاص دارد. این کارگاه‌ها در ایستگاه تحقیقاتی Abisko آکادمی علوم سوئد، مکانی دورافتاده در بالای دایره قطب شمال در شمال سوئد برگزار شده‌اند. در طول دوره آفتاب نیمه شب، از 4 تا 8 می 1987، این مکان عجیب و غریب به عنوان محل تجمع گروه کوچکی از دانشمندان، دانشمندان، و دیگر خبره‌های ناشناخته بود تا در مورد چگونگی مدل‌سازی «سیستم‌های زنده» فکر کنند. ,\" اصطلاحی است که سیستم هایی را که اجزای اصلی آنها عوامل زنده هستند مشخص می کند. کارگاه ابیسکو در سال 1987 عمدتاً بر مفاهیم کلی سیستمی-نظری فرآیند، عملکرد و فرم متمرکز بود. به طور خاص، موضوع اصلی کارگاه بررسی چگونگی تحقق واقعی این مفاهیم در موقعیت‌های بیولوژیکی، اقتصادی و زبانی بود. با گسترش کارگاه، به طور فزاینده ای آشکار شد که نگرانی اصلی شرکت کنندگان معطوف به این موضوع است که چگونه آن جنبه های اساسی سیستم های زنده - متابولیسم، خود ترمیم، و تکرار- ممکن است با مدل سازی طولانی مدت در تماس باشند. پارادایم های مورد استفاده در فیزیک، شیمی، و مهندسی.

Beginning in 1983, the Swedish Council for Planning and Coordination of Research has organized an annual workshop devoted to some aspect of the behavior and modeling of complex systems. These workshops have been held at the Abisko Research Station of the Swedish Academy of Sciences, a remote location far above the Arctic Circle in northern Sweden. During the period of the midnight sun, from May 4-8, 1987 this exotic venue served as the gathering place for a small group of scientists, scholars, and other connoisseurs of the unknown to ponder the problem of how to model "living systems," a term singling out those systems whose principal components are living agents. The 1987 Abisko Workshop focused primarily upon the general system-theoretic concepts of process, function, and form. In particular, a main theme of the Workshop was to examine how these concepts are actually realized in biological, economic, and linguistic situations. As the Workshop unfolded, it became increasingly evident that the central concern of the participants was directed to the matter of how those quintessential aspects of living systems-metabolism, self-repair, and replication-might be brought into contact with the long-established modeling paradigms employed in physics, chemistry, and engineering.