New Versions of Victims : Feminists Struggle With the Concept

این روزها استفاده از کلمه "قربانی" بدون مواجهه با تمسخر برای "قربانی گریان" یا انتقاد به دلیل تندخویی فرضی نسبت به کسانی که آسیب دیده اند، به طور فزاینده ای دشوار است. برخی امکان \"بازیابی\" خاطرات سرکوب شده سوء استفاده را انکار می کنند یا تجاوز جنسی را اختراع دانشجویان ناله می دانند. در نقطه مقابل، دیگران ادعا می‌کنند که زنانی که مورد آزار قرار می‌گیرند «بازمانده‌هایی» هستند که احتمالاً برای تمام عمر از نظر روانی مجروح می‌شوند.

در حالی که بحث‌ها بین مدافعان حقوق قربانیان و نویسندگان «واکنش‌های متقابل» در جریان است. ، مشارکت کنندگان نسخه های جدید قربانیان مجموعاً استدلال می کنند که ما باید از این دو قطبی سازی ها فراتر برویم تا "قربانی" را به عنوان یک اصطلاح ساخته شده اجتماعی بررسی کنیم و با عبارات ظریف بررسی کنیم که چرا قربانیان را می بینیم. آیا ما باید انجام دهیم.

آیا کسی باید در معرض رنج شدید یا طولانی مدت قرار گرفته باشد تا شایسته معرفی به عنوان قربانی باشد؟ چگونه می‌توانیم قربانیان تجاوز را توضیح دهیم که ظاهراً تجربه خود را بدون هیچ گونه زخم عاطفی «غلبه کرده‌اند»؟ مشارکت کنندگان نسخه های جدید قربانیان با مقاومت در برابر ساده سازی های بیش از حد تقلیل گرایانه جدلی، به نقد ادعاهای اغراق آمیز مدافعان قربانی در مورد آسیب قربانی شدن می پردازند، در حالی که به طور هم زمان با ارتجاعی نویسندگانی مانند کیتی رویفه و کامیل پاگلیا مواجه می شوند. ارائه راهبردهای بیشتر برای مقابله با واکنش های متقابل.

نوشته شده به زبانی روشن و قابل دسترس، نسخه های جدید قربانیان تحلیلی انتقادی از بحث های رایج در مورد قربانی شدن ارائه می دهد که هم در عمل و هم در عمل قابل اجرا خواهد بود. نظریه.

It is increasingly difficult to use the word "victim" these days without facing either ridicule for "crying victim" or criticism for supposed harshness toward those traumatized. Some deny the possibility of "recovering" repressed memories of abuse, or consider date rape an invention of whining college students. At the opposite extreme, others contend that women who experience abuse are "survivors" likely destined to be psychically wounded for life.

While the debates rage between victims' rights advocates and "backlash" authors, the contributors to New Versions of Victims collectively argue that we must move beyond these polarizations to examine the "victim" as a socially constructed term and to explore, in nuanced terms, why we see victims the way we do.

Must one have been subject to extreme or prolonged suffering to merit designation as a victim? How are we to explain rape victims who seemingly "get over" their experience with no lingering emotional scars? Resisting the reductive oversimplifications of the polemicists, the contributors to New Versions of Victims critique exaggerated claims by victim advocates about the harm of victimization while simultaneously taking on the reactionary boilerplate of writers such as Katie Roiphe and Camille Paglia and offering further strategies for countering the backlash.

Written in clear, accessible language, New Versions of Victims offers a critical analysis of popular debates about victimization that will be applicable to both practice and theory.