New Masters, New Servants: Migration, Development, and Women Workers in China

در 9 مارس 1996، ده‌ها هزار نفر از خوانندگان یک روزنامه روزانه در استان آنهویی چین، عکسی از دو زن جوان را در ایستگاه اتوبوس محلی در مسافت‌های طولانی دیدند. این زنان با پوشیدن کت‌های مد روز زمستانی و چمدان‌هایی که با حروف لاتین چاپ شده بود، از محل کار خود در یکی از شهرهای بزرگ چین به خانه بازمی‌گشتند. همانطور که در عکس نشان داده شد، تصویر نمایانگر «تغییر زنان مهاجر» بود. "تحول" زنان با وضعیت آنها به عنوان مصرف کننده نشان داده شد. اربابان جدید، خدمتگزاران جدید قوم نگاری از پویایی طبقاتی و موضوع شکل گیری کارگران خانگی مهاجر است. یان هیرونگ بر اساس مصاحبه‌هایش با زنان جوانی که از استان آنهویی چین به شهر پکن برای انجام خدمات خانگی برای خانواده‌های طبقه متوسط ​​مهاجرت کرده‌اند، و همچنین مصاحبه با کارفرمایان، آژانس‌های کاریابی و مقامات دولتی، به بررسی این مهاجران می‌پردازد. کارگران برای خانواده‌هایی که آنها را استخدام می‌کنند، برای اقتصادهای شهری، برای استان‌های روستایی مانند آنهویی و برای دولت چین معنی دارند. مهم‌تر از همه، یان بر تصورات، خواسته‌ها و مبارزات کارگران خانگی تمرکز می‌کند.

یان تحلیل می‌کند که چگونه کارگران زن مهاجر تحت تأثیر قرار می‌گیرند، حس می‌کنند و درباره طیفی از دولت‌ها و نئولیبرال‌ها تأمل می‌کنند. گفتمان هایی در مورد توسعه، مدرنیته، مصرف، خودارزشمندی، کیفیت و اشتیاق و مبارزه فردی و جمعی. او بینش دقیقی در مورد تمایل و تلاش کارگران برای دستیابی به suzhi (کیفیت) از طریق بهبود خود، نحوه برخورد با کارگران توسط کارفرمایان، و بازنمایی کارگران خانگی مهاجر در تلویزیون و اینترنت و در روزنامه ها و مجلات با انجام این کار، یان نشان می دهد که مناقشات بر سر معانی کارگران مهاجر سؤالات گسترده ای را در مورد ماهیت کار مزدی، اقتصاد بازار، اجتماعی بودن و پساسوسیالیسم در چین معاصر ایجاد می کند.

On March 9, 1996, tens of thousands of readers of a daily newspaper in China’s Anhui province saw a photograph of two young women at a local long-distance bus station. Dressed in fashionable new winter coats and carrying luggage printed with Latin letters, the women were returning home from their jobs in one of China’s large cities. As the photo caption indicated, the image represented the “transformation of migrant women”; the women’s “transformation” was signaled by their status as consumers. New Masters, New Servants is an ethnography of class dynamics and the subject formation of migrant domestic workers. Based on her interviews with young women who migrated from China’s Anhui province to the city of Beijing to engage in domestic service for middle-class families, as well as interviews with employers, job placement agencies, and government officials, Yan Hairong explores what these migrant workers mean to the families that hire them, to urban economies, to rural provinces such as Anhui, and to the Chinese state. Above all, Yan focuses on the domestic workers’ self-conceptions, desires, and struggles.

Yan analyzes how the migrant women workers are subjected to, make sense of, and reflect on a range of state and neoliberal discourses about development, modernity, consumption, self-worth, quality, and individual and collective longing and struggle. She offers keen insight into the workers’ desire and efforts to achieve suzhi (quality) through self-improvement, the way workers are treated by their employers, and representations of migrant domestic workers on television and the Internet and in newspapers and magazines. In so doing, Yan demonstrates that contestations over the meanings of migrant workers raise broad questions about the nature of wage labor, market economy, sociality, and postsocialism in contemporary China.