New Directions in Understanding Dementia and Alzheimer’s Disease

مدیریت بیماری آلزایمر و زوال عقل‌های مرتبط با آن یکی از چالش‌های اصلی متخصصان مراقبت‌های بهداشتی و جامعه آمریکایی در دهه آینده و هزاره آینده است. رشد سریع جمعیت بالای هشتاد و پنج سال، گروهی که همانطور که مطالعات اخیر تایید کرده و بسیاری از ما پزشکان مدت‌ها به آن مشکوک بودیم، شیوع بیماری‌های زوال عقل حتی بالاتر از آنچه قبلاً ذکر شد، دارد، علت اصلی این امر است. بنابراین، همانطور که برنارد ایساک آن را «بقای نامناسب‌ترین‌ها» می‌گفت، و همچنین رویکرد خوش‌بینانه «سال‌ها زندگی» را به چالش می‌کشد، همانطور که جان اف کندی گفت. واقعیت این است که ما به عنوان یک جامعه، تمایل داریم «درمان» و «درمان» (و «پیشگیری») را با هم اشتباه بگیریم. همانطور که مقالات کنفرانسی که این کتاب نشان می دهد تأکید می کند، کار قابل توجهی در مورد پیشگیری بالقوه یا حداقل کاهش علائم این بیماری ها با مداخلات ژنتیکی، شیمیایی و غیره در حال انجام است. با این حال، هر چه بیشتر بفهمیم، پیچیده‌تر می‌شود و آلزایمر و اختلالات مرتبط با آن ناهمگون‌تر به نظر می‌رسند، نه تنها در تظاهرات آنها (همانطور که پزشکان مدت‌هاست تشخیص داده‌اند) بلکه در فرد شروع کننده و فرآیندهای زمینه‌ای نیز وجود دارد. به این دلایل، تکنیک‌های پیشگیرانه مطلق یا احتمال مداخله‌ای که روند را در نسبت بالایی از بیماران معکوس می‌کند، به نظر نمی‌رسد در گوشه و کنار باشد.

The management of Alzheimer's Disease and the related dementias is one of the major challenges to health care professionals and American society-at-large for the coming decade and the coming millennium. The rapid growth of the over-eighty-five population, the group which, as recent studies have confirmed and as many of us clinicians have long suspected, has an even higher prevalence than previously quoted of dementing disorders, is the major cause of this. We are thus challenged by, as Bernard Issacs used to call it, "the survival of the unfittest," as well as the oPtimistic approach of "bringing life to years," as John F. Kennedy said. The fact is that we, as a society, tend to confuse "treatment" and "cure" (and "prevention"). As the proceedings of the conference which this book represents emphasize, there is considerable work going on about the potential prevention of, or at least the reduction of, symptomatology in these illnesses by interventions genetically, chemIcally, and so forth. However, the more we find out, the more complicated it becomes, and the more heterogeneous Alzheimer's and the related disorders appear to be, not only in their manifestations (as clinicians have long recognized) but also in the individual initiating and underlying processes. For these reasons, absolute preventive techniques or the likelihood of an intervention which will reverse the process in a high proportion of patients, do not appear to be just around the corner.