Never Give Up My Stroke, My Recovery, and My Return to the NFL

\"تدی چیزی را به شما می دهد که به آن ایمان داشته باشید. چه برنده باشیم چه ببازیم، او سرش را بالا گرفته است و خودش را می شناسد و به خوبی از عهده خود بر می آید، دیگران نمی توانند از او پیروی نکنند. روشی که او تمرین می کند و بازی شما را وادار می کند که هم تیمی بهتری شوید؛ روشی که او خواستار سرسختی و سرسختی است، شما را مجبور می کند رهبر بهتری شوید؛ و روشی که او خود را حمل می کند به شما انگیزه می دهد که فرد بهتری شوید. پر انرژی‌تر. آن شب استادیوم از شب‌هایی که ما بنرهای سوپربول خود را بلند کرده بودیم صدای بلندی داشت. کاپیتان ما، رهبر ما، الهام‌بخش ما به زمین برگشته بود و کاری را که دوست داشت انجام می‌داد. تدی ماه‌ها را در حال بازپروری گذرانده بود، و تعداد بی‌شماری داشت. به پزشک مراجعه کرده بود و صدها آزمایش را پشت سر گذاشته بود و تلاش کرده بود دوباره بازی کند. فقط هشت ماه پس از پیروزی ما در Super Bowl XXXIX، در اینجا ما یک پیروزی بسیار بزرگتر را در زمین خود جشن می گرفتیم. مطمئناً پیروزی در بازی فوق العاده بود، اما آن شب ما بازگشت تدی را جشن می گرفتیم...

"Tedy gives you something to believe in. Whether we're winning or losing, he holds his head high, and he knows himself and handles himself so well, others can't help but follow him. The way he practices and plays forces you to become a better teammate; the way he demands hustle and toughness forces you to become a better leader; and the way he carries himself inspires you to become a better person. This made his return to playing on October 30 against Buffalo all the more electrifying. The stadium was louder that night than the nights we had raised our Super Bowl banners. Our captain, our leader, our inspiration was back on the field doing what he loved to do. Tedy had spent months rehabbing, had countless doctor visits, and had undergone hundreds of tests trying to play again. Just eight months after our victory in Super Bowl XXXIX, here we were celebrating a much bigger victory on our home field. Sure it was great to win the game, but that night we were celebrating Tedy's return...