Neuroanatomical Techniques: Insect Nervous System

بیشتر تحقیقات عصب‌بیولوژیکی روی مهره‌داران انجام می‌شود، و طبیعی است که بیشتر متون توصیف‌کننده روش‌های عصبی آناتومیکی تقریباً منحصراً به این شاخه اشاره می‌کنند. با این وجود، در سال‌های اخیر حشرات به شدت مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و در برخی از زمینه‌های تحقیقاتی محبوب‌تر شده‌اند. آنها نسبت به مهره داران با توجه به مطالعه ژنتیک رشد عصبی و با توجه به مطالعه بسیاری از جنبه های ادغام توسط سلول های عصبی منحصر به فرد قابل شناسایی، مزایایی دارند. سیستم عصبی مرکزی حشرات با فشردگی و تعداد نسبتاً زیادی سلول های عصبی در ساختاری بسیار کوچک مشخص می شود. اما علیرغم اندازه آنها، بخش هایی از حشره eNS دارای مقایسه ساختاری با بخش هایی از eNS مهره داران است. این امر به ویژه در مورد سازماندهی عقده های قفسه سینه (و نخاع)، سیستم بینایی حشرات و مهره داران و احتمالاً برای بخش هایی از نوروپیل های بویایی صدق می کند. نورون‌هایی که این نواحی را در حشرات تشکیل می‌دهند، اغلب به اندازه‌ای بزرگ هستند که می‌توانند توسط میکروالکترودها به زمین چسبیده شوند و می‌توان آنها را با رنگ تزریق کرد. به مزایای استفاده از یک eNS کوچک، که محیط حسی دقیقاً در آن ترسیم شده است، جنبه‌های متعدد رفتار حشرات اضافه شده است که اجزای آن را می‌توان اندازه‌گیری کرد و ممکن است همبستگی‌های ساختاری و عملکردی را در مناطق کاملاً مشخص نوروپیل پیدا کند. این ویژگی های مختلف با هم، حشره eNS را به یک شی ارزشمند برای مطالعه تبدیل می کند. این جلد اولین کتاب از دو روشی است که هم روش‌های کلاسیک و هم روش‌های اخیر را برای تحقیقات عصبی آناتومیکی روی eNS حشرات توصیف می‌کند.

Most neurobiological research is performed on vertebrates, and it is only natural that most texts describing neuroanatomical methods refer almost exclusively to this Phylum. Nevertheless, in recent years insects have been studied intensively and are becoming even more popular in some areas of research. They have advantages over vertebrates with respect to studying genetics of neuronal development and with respect to studying many aspects of integration by uniquely identifiable nerve cells. Insect central nervous system is characterized by its compactness and the rather large number of nerve cells in a structure so small. But despite their size, parts of the insect eNS bear structural comparisons with parts of vertebrate eNS. This applies particularly to the organization of the thoracic ganglia (and spinal cord), to the insect and vertebrate visual sys­ tems and, possibly, to parts of the olfactory neuropils. The neurons that make up these areas in insects are often large enough to be impaled by microelectrodes and can be injected with dyes. Added to advantages of using a small eNS, into which the sensory periphery is precisely mapped, are the many aspects of insect behaviour whose components can be quan­ titized and which may find both structural and functional correlates within clearly defined regions of neuropil. Together, these various features make the insect eNS a rewarding object for study. This volume is the first of two that describe both classic and recent methods for neuroanatomical research on insect eNS.