Neural Tissue Transplantation Research

در طول دهه گذشته، تحقیقات روی پیوند عصبی در پستانداران به طور گسترده ای رشد کرده است و توجه بسیاری از دانشمندان جوان کنجکاو را به خود جلب کرده است. این رشد، همانطور که منتقدان اشاره می‌کنند، تا حدودی تصادفی بوده است و نه به صورت‌بندی مفاهیم اساسی منجر شده و نه به هیچ دستاورد مهم دیگری منجر شده است. به عنوان مثال، آنها این سوال را مطرح می‌کنند که چگونه می‌توان به تحقیقات عملکردی با تحمل بالینی پرداخت، در حالی که کار مورفولوژیکی پایه هنوز انجام نشده است؟ انتقاد، از نظر عینی، معتبر است و با این واقعیت تأیید می شود که هر محققی که در این زمینه ناشناخته علوم اعصاب قدم گذاشته است، سؤالاتی را به روش خود تنظیم کرده است، «مدل» پیوند خود را دنبال کرده و به آن رسیده است. نتیجه گیری منحصر به فرد خودش خطر بالقوه، همانطور که منتقدان تاکید می کنند، در این نوع رویکرد در این است که به جای تبدیل شدن به یک حوزه تحقیقاتی از نظر علمی محکم و ارزشمند، ممکن است به انبوهی گیج کننده و متناقض از ادعاهای مشکوک و نظرات ذهنی ختم شود. وضعیت کنونی به احتمال زیاد بازتابی از شور و شوق بی بند و بار و تخیل بازپرسان و مطالبات روزگار از نشریات موسوم به «خبرگزاری» و «شکوفایی» است. با وجود این محدودیت ها، دو واقعیت مهم در این زمینه ثابت شده است. اول، تا آنجا که به خود پیوند بافت های عصبی مربوط می شود، چیزی که توسط برخی از منتقدان حدود 10-12 سال پیش غیرممکن تلقی می شد، امکان پذیر است.

During the last decade research on neural transplantation in mammals has grown extensively, and has attracted the attention of many young inquisitive scientists. This growth, as the critics point out, has been somewhat random, and has resulted neither in the formulation of basic concepts nor in any other significant achievement. For instance, they question-how is it possible to jump into functional research with clinical bearing when the basic morphological work has not yet been conducted? The criticism, objectively speaking, is valid and is supported by the fact that every investigator who has stepped into this unex­ plored field of neurosciences has formulated questions in his own way, has followed his own "model" oftransplantation, and has arrived at his own unique conclusions. The potential danger, as the critics emphasize, in this type of approach lies in that instead of evolving into a scientifically solid and valuable field of research, it may end in a confusing and conflicting mass of questionable claims and subjective opinions. The present situation, very likely, is a reflection of unrestrained enthusiasm and imaginativeness of the investigators, and the demands of the times for the so-called "newsworthy" and "breakthrough" publications. Despite these limitations, two important facts have been estab­ lished in this field. First, as far as transplantation of neural tissues per se is concerned, what was considered impossible by some critics about 10-12 years ago has been shown to be possible.