Nested Ecologies: A Multilayered Ethnography of Functional Medicine

چگونه پزشکی کاربردی از زیست‌شناسی سیستم‌ها و علم اپی ژنتیک برای درمان میکروبیوم و معکوس کردن بیماری مزمن استفاده می‌کند.

هر بدن یک سیستم در یک سیستم است - یک بوم‌شناسی در زمینه بزرگ‌تر عوامل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و محیطی. این یکی از درس های اپی ژنتیک است که به موجب آن نابرابری های ساختاری به معنای واقعی کلمه در ژن های ما رمزگذاری می شوند. اما گنجاندن اکولوژیکی ما فراتر از DNA است، زیرا هر بدن همچنین مملو از تریلیون ها باکتری، مخمر و قارچ است، که همه آنها نشانی از محیط های فردی ما هستند. بوم‌های تودرتو می‌پرسد با توجه به اینکه بوم‌شناسی‌های درونی ما توسط نابرابری‌های موجود در محیط‌های فیزیکی و اجتماعی ما شکل می‌گیرند، جدی گرفتن موجودیت میکروبی‌مان به چه معناست.

علاوه بر این، روزالین وگا استدلال می‌کند که اقدامات بهداشتی متمرکز بر زیست‌شناسی منحصربه‌فرد بیماران، ناخواسته نابرابری‌های سیستمیک را تکرار می‌کنند. به طور خاص، طب عملکردی – که تلاش می‌کند با استفاده از علم اپی ژنتیک و درمان میکروبیوم‌های فردی، بیماری‌های مزمن را التیام بخشد – بیماری را به مشکلات «سبک زندگی»، عمدتاً رژیم غذایی کاهش می‌دهد، در حالی که ناتوانی افراد فقیر در دسترسی به تغذیه را نادیده می‌گیرد. بنابراین، طب فانکشنال نقد خود از اقتصاد مراقبت های بهداشتی را تضعیف می کند. وگا با تکیه بر قوم نگاری های دیجیتالی جدید و تأمل در تجربه خود از بیماری مزمن، ما را به چالش می کشد تا نه تنها در تعیین کننده های رفاه، بلکه در مورد انسان بودن نیز تجدید نظر کنیم.

How functional medicine leverages systems biology and epigenetic science to treat the microbiome and reverse chronic disease.

Each body is a system within a system—an ecology within the larger context of social, political, economic, cultural, and environmental factors. This is one of the lessons of epigenetics, whereby structural inequalities are literally encoded in our genes. But our ecological embeddedness extends beyond DNA, for each body also teems with trillions of bacteria, yeast, and fungi, all of them imprints of our individual milieus. Nested Ecologies asks what it would mean to take seriously our microbial being, given that our internal ecologies are shaped by inequalities embedded in our physical and social environments.

Further, Rosalynn Vega argues that health practices focused on patients’ unique biology inadvertently reiterate systemic inequities. In particular, functional medicine—which attempts to heal chronic disease by leveraging epigenetic science and treating individual microbiomes—reduces illness to problems of “lifestyle,” principally diet, while neglecting the inability of poor people to access nutrition. Functional medicine thus undermines its own critique of the economics of health care. Drawing on novel digital ethnographies and reflecting on her own experience of chronic illness, Vega challenges us to rethink not only the determinants of well-being but also what it is to be human.