Negotiating Genocide in Rwanda: The Politics of History

این کتاب یک مطالعه مبتنی بر تاریخ شفاهی درباره سیاست تاریخ در عواقب نسل‌کشی 1994 در رواندا است. نویسنده با استفاده از تاریخچه زندگی و مصاحبه‌های موضوعی، روایت‌های مقامات، بازماندگان، عودت‌شدگان، مجرمان و دیگرانی را که زندگی‌شان عمیقاً تحت تأثیر نسل‌کشی قرار گرفته است را با مطالعات علمی درباره نسل‌کشی رواندا و به طور کلی‌تر تاریخ رواندا آورده است. در انجام این کار، او سؤالات زیر را بررسی می کند: روانداها چگونه از تاریخ برای درک تجربیات خود از نسل کشی و جنایات جمعی مرتبط با آن استفاده می کنند؟ و به چه منظور؟ پس از چنین خشونت‌هایی، چگونه تفاسیر مردم از اشکال مختلف رنجی که متحمل شده‌اند، بر توانایی آنها برای تصور و حمایت از آینده‌ای صلح‌آمیز برای ملت خود که شامل همکاری چند قومیتی می‌شود، تأثیر می‌گذارد؟

This book is an oral history-based study of the politics of history in the aftermath of the 1994 genocide in Rwanda. Using life history and thematic interviews, the author brings the narratives of officials, survivors, returnees, perpetrators, and others whose lives have been intimately affected by genocide into conversation with scholarly studies of the Rwandan genocide, and Rwandan history more generally. In doing so, she explores the following questions: How do Rwandans use history to make sense of their experiences of genocide and related mass atrocities? And to what end? In the aftermath of such violence, how do people’s interpretations of the varied forms of suffering they endured then influence their ability to envision and support a peaceful future for their nation that includes multi-ethnic cooperation?