Necrotic Cell Death

با بحث در مورد مفاهیم اساسی و مکانیسم‌های مولکولی نکروز، این کتاب ابتدا به چندین اشکال مرگ سلولی نکروزه‌ای که شناسایی شده‌اند، از جمله نکروپتوز، مرگ سلولی اتوفاژیک و مرگ سلولی با واسطه PARP می‌پردازد. همانطور که به طور فزاینده ای شناخته شده است که مرگ سلولی نکروزه نقش مهمی در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی ایفا می کند، فصل های بعدی تأثیر آن بر متابولیسم، التهاب، ایمنی و رشد را مورد بحث قرار می دهند. مرگ سلولی نکروزه به شدت در بیماری های انسانی مانند سرطان دخیل است، بنابراین فصل های بعدی ارتباط آن را با بیماری های انسانی بررسی می کنند و فصل های آخر روش های اندازه گیری نکروز را پوشش می دهند. این کتاب پوشش جامعی از نکروز را از کارشناسان شناخته شده از موسسات پیشرو دانشگاهی و پزشکی در سراسر جهان ارائه می دهد. برخلاف آپوپتوز، که به خوبی به عنوان شکلی از مرگ برنامه ریزی شده سلولی تعریف می شود، نکروز به عنوان مرگ تصادفی (یعنی غیربرنامه ریزی شده) سلولی در نظر گرفته می شود که معمولاً در پاسخ به یک آسیب شدید است. با این حال، شواهد جمع‌آوری شده نشان می‌دهد که نکروز نیز توسط «ماشین مرگ» متمایز در پاسخ به محرک‌های مختلف مانند استرس اکسیداتیو یا آسیب DNA، برنامه‌ریزی و کنترل می‌شود.

Starting with discussion of basic concepts and the molecular mechanisms of necrosis, this book looks first at several forms of necrotic cell death that have been identified, including necroptosis, autophagic cell death, and PARP-mediated cell death. As necrotic cell death is increasingly known to play a critical role in many physiological processes, the next chapters discuss its effect on metabolism, inflammation, immunity, and development. Necrotic cell death is closely implicated in human diseases like cancer, so the next chapters examine its relevance to human diseases, and final chapters cover methodologies for measuring necrosis. This book presents comprehensive coverage of necrosis from recognized experts from leading academic and medical institutions around the world. ​In contrast to apoptosis, well-defined as a form of programmed cell death, necrosis used to be considered as accidental (i.e., non-programmed) cell death, usually in response to a severe injury. Accumulating evidence now suggests, however, that necrosis is also programmed and controlled by distinctive "death machinery" in response to various stimuli like oxidative stress or DNA damage.