Naturparke als Manager einer nachhaltigen Regionalentwicklung: Probleme, Potenziale und Lösungsansätze

​پارک‌های طبیعی قدیمی‌ترین دسته از مناطق حفاظت‌شده در آلمان هستند، اما در مقایسه با پارک‌های ملی و ذخایر زیست‌کره، جایگاه نسبتاً فرعی در ادراک بیرونی را اشغال می‌کنند. قانون فدرال حفاظت از طبیعت وظیفه پیچیده توسعه پایدار منطقه ای را به آنها محول کرد. فریدریک وبر بر اساس یک رویکرد تئوریک عمل که نظریه ساختار گیدنز را با نهادگرایی کنشگر محور ماینتز و شارپف ترکیب می کند، مشکلاتی را تحلیل می کند که (می تواند) پارک های طبیعی را از پیگیری توسعه پایدار منطقه ای باز دارد. او پتانسیل آنها را بررسی می کند و راه حل هایی را برای چگونگی انجام وظایف پارک های طبیعی به عنوان مدیران منطقه ای ارائه می دهد.

​Naturparke sind die älteste Schutzgebietskategorie in Deutschland, sie nehmen jedoch im Vergleich zu Nationalparken und Biosphärenreservaten in der Außenwahrnehmung einen eher nachgeordneten Platz ein. Durch das Bundesnaturschutzgesetz wurde ihnen die komplexe Aufgabe der nachhaltigen Regionalentwicklung zugesprochen. Friedericke Weber analysiert auf der Basis eines handlungstheoretischen Ansatzes, der die Strukturationstheorie von Giddens mit dem akteurzentrierten Institutionalismus von Mayntz und Scharpf verbindet, Probleme, die Naturparke daran hindern (können), nachhaltige Regionalentwicklung zu betreiben. Sie arbeitet ihre Potenziale heraus und skizziert Lösungen, wie Naturparke ihre Aufgabe als Regionalmanager erfüllen können.​