Naturalism in Question

امروزه اکثریت فیلسوفان در جهان انگلیسی زبان به این عقیده «طبیعت گرایانه» پایبند هستند که فلسفه با علم پیوسته است و علوم طبیعی گزارش کاملی از همه چیزهایی که وجود دارد - خواه انسان یا غیرانسانی - ارائه می دهد. ایمان جدید می گوید علم معیار همه چیز است نه انسان. با این حال، شک و تردید فزاینده ای در مورد کفایت این ارتدوکس از خود راضی وجود دارد. این جلد گروهی از متفکران برجسته را ارائه می دهد که طبیعت گرایی علمی را نه به نام نوعی ماوراء طبیعت گرایی، بلکه به منظور دفاع از طبیعت گرایی فراگیرتر یا لیبرال نقد می کنند.

بسیاری از فیلسوفان برجسته انگلیسی-آمریکایی که در این کتاب حضور دارند - آکیل بیلگرامی، استنلی کاول، دونالد دیویدسون، جان دوپر؟، جنیفر هورنسبی، ارین کلی، جان مک داول، هاو پرایس، هیلاری پاتنم، کارول روون ، بری استراد و استفان وایت--در گام‌های بسته راهپیمایی نکنید، با این حال مشارکت‌های آنها نشان‌دهنده وابستگی‌های متقابل و موضوعات مختلف وحدت‌بخش است. این مقالات به جای تلاش برای وادار کردن طبیعت انسان به یک تصویر علمی محدود از جهان، تلاشی را برای قرار دادن طبیعت انسان در مرکز مفاهیم تازه - اما هنوز از نظر علمی محترمانه - از فلسفه و طبیعت نشان می دهد.

Today the majority of philosophers in the English-speaking world adhere to the ''naturalist'' credos that philosophy is continuous with science, and that the natural sciences provide a complete account of all that exists--whether human or nonhuman. The new faith says science, not man, is the measure of all things. However, there is a growing skepticism about the adequacy of this complacent orthodoxy. This volume presents a group of leading thinkers who criticize scientific naturalism not in the name of some form of supernaturalism, but in order to defend a more inclusive or liberal naturalism.

The many prominent Anglo-American philosophers appearing in this book--Akeel Bilgrami, Stanley Cavell, Donald Davidson, John Dupr?, Jennifer Hornsby, Erin Kelly, John McDowell, Huw Price, Hilary Putnam, Carol Rovane, Barry Stroud, and Stephen White--do not march in lockstep, yet their contributions demonstrate mutual affinities and various unifying themes. Instead of attempting to force human nature into a restricted scientific image of the world, these papers represent an attempt to place human nature at the center of renewed--but still scientifically respectful--conceptions of philosophy and nature.