Natur als Kulturprodukt: Kulturokologie und Umweltethik

این جلد از پروژه تحقیقاتی سه ساله \"اخلاق محیطی بین مذهبی\" موسسه تحقیقات ارتباطات که توسط بنیاد ملی علوم سوئیس تامین مالی شده و به عنوان بخشی از برنامه اولویت دار محیط زیست اجرا شده است. این کتاب شامل سه بخش: در بخش اول پیوند طبیعت و فرهنگ. بر اساس این واقعیت که تحقیقات زیست‌محیطی مدت‌هاست که دیگر دغدغه انحصاری یا حتی مالکیت علوم طبیعی نبوده است، طبیعت و فرهنگ به عنوان یک نظام اجتماعی شناخته می‌شوند. مسائل زیست محیطی، مضمون سازی یا نادیده گرفتن آنها بیانی از ارتباطات اجتماعی یا شیوه سازماندهی یک جامعه است. تلاش شده است تا اصول یک بوم شناسی فرهنگی (علوم انسانی) به عنوان کمکی به بحث زیست محیطی و اکولوژیکی فعلی ترسیم شود. موضوع اصلی بخش اول این جلد، مسئله فرهنگ «اکولوژیک» است. این به معنای فرهنگی نیست که با محیط طبیعی خود «تطبیق» شده یا خواهد شد، بلکه به معنای سازماندهی ارتباطات اجتماعی است که پیچیدگی کافی و همچنین انعطاف پذیری برای اجرای سیاسی، اقتصادی، قانونی و غیره دارد.

Der vorliegende Band ist aus dem dreijährigen Forschungsprojekt "Interreligiöse Umweltethik" des Instituts fur Kommunikationsforschung heraus entstanden, das vom Schweizerischen Nationalfonds finanziert wurde und im Rahmen des Schwerpunktprogramms Umwelt lief Das Buch setzt sich aus drei Teilen zusammen: Im ersten Teil wird der Zusammenhang zwischen Natur und Kultur reflektiert. Ausgehend von der Tatsache, dass Umweltforschung schon längst nicht mehr ausschliessliche Fragestellung oder gar Eigentum der Naturwissenschaften ist, werden Natur und Kultur als soziales System aufgefasst. Umwelttfagen, ihre Thematisierung oder Ignorierung sind Ausdruck gesellschaftlicher Kommunikation, bzw. der Art, wie eine Gesellschaft organisiert ist. Dabei wird versucht, Prinzipien einer (geisteswissenschaftlichen) Kulturökologie als Beitrag zur aktuellen Umwelt-und Ökologiediskussion zu skizzieren. Zentral im ersten Teil dieses Bandes ist die Frage nach einer "ökologischen" Kultur. Damit ist nicht eine Kultur gemeint, die an ihre natürliche Umwelt "angepasst" ist oder wird, sondern die Organisation gesellschaftlicher Kommunikation, die in sich genügend Komplexität, aber auch Flexibilität aufweist, um die Informationen, welche die Naturwissenschaften ständig liefern, politisch, wirtschaftlich, rechtlich usw. umzusetzen.