Native Apostles: Black and Indian Missionaries in the British Atlantic World

از آنجایی که پروتستانتیسم در قرن هفدهم و هجدهم در سراسر جهان آتلانتیک گسترش یافت، اکثر انجیل‌ها، همانطور که دانشمندان مدت‌ها تصور می‌کردند، سفیدپوستان انگلیسی-آمریکایی نبودند، بلکه اعضای همان گروه‌هایی بودند که مبلغان می‌کوشیدند آنها را تغییر دهند. حواریون بومی یکی از مهم‌ترین داستان‌های ناگفته در تاریخ برخوردهای مذهبی اولیه مدرن را ارائه می‌دهد، که تحقیقات گسترده‌ای را برای روشن کردن نقش حیاتی بومیان آمریکا، آفریقایی‌ها و بردگان سیاه‌پوست در مبلغان پروتستان انجام می‌دهد. کار کردن نتیجه، دیدگاهی پیشگام از گسترش دین در جهان استعمار است.

از نیوانگلند تا دریای کارائیب، کارولیناها تا آفریقا، ایروکویا تا هند، مأموریت‌های پروتستانی متکی به مدت طولانی است. بشارتگران بومی فراموش شده، که اغلب از همتایان سفیدپوست خود بیشتر بودند. توانایی آنها در استفاده از شبکه‌های خویشاوندی موجود و ترجمه بین مبلغان سفیدپوست و نوکیشان بالقوه، آنها را به دارایی‌های ارزشمند و واسطه‌های قدرتمند تبدیل کرد. اگرچه اغلب فقیر بودند و توسط سفیدپوستان و مردم خود طرد شده بودند، اما این بشارتگران متنوع برای تعریف مجدد مسیحیت و رسیدگی به چالش های برده داری، سلب مالکیت، و اسکان اروپایی ها تلاش کردند. موقعیت آنها به عنوان واسطه های فرهنگی به دور از طرفداران امپراتوری، فرصت های منحصر به فردی را به حواریون بومی داد تا استعمار را به چالش بکشند، مردم بومی را در تاریخ طولانی تری از برادری مسیحی قرار دهند، و از کتاب مقدس استفاده کنند تا جایی برای خود و پیروان خود ایجاد کنند.

< p>

Native Apostles نشان می‌دهد که جان الیوت، الازار ویللاک و دیگر مبلغان مشهور انگلیسی-آمریکایی باید اکنون در مرحله تاریخی با انجیلیان سیاه پوست و هندی به نام هیاکومز شریک شوند. پیتر خوب، فیلیپ کواک، جان کوامین، و بسیاری دیگر.

As Protestantism expanded across the Atlantic world in the seventeenth and eighteenth centuries, most evangelists were not white Anglo-Americans, as scholars have long assumed, but members of the same groups that missionaries were trying to convert. Native Apostles offers one of the most significant untold stories in the history of early modern religious encounters, marshalling wide-ranging research to shed light on the crucial role of Native Americans, Africans, and black slaves in Protestant missionary work. The result is a pioneering view of religion’s spread through the colonial world.

From New England to the Caribbean, the Carolinas to Africa, Iroquoia to India, Protestant missions relied on long-forgotten native evangelists, who often outnumbered their white counterparts. Their ability to tap into existing networks of kinship and translate between white missionaries and potential converts made them invaluable assets and potent middlemen. Though often poor and ostracized by both whites and their own people, these diverse evangelists worked to redefine Christianity and address the challenges of slavery, dispossession, and European settlement. Far from being advocates for empire, their position as cultural intermediaries gave native apostles unique opportunities to challenge colonialism, situate indigenous peoples within a longer history of Christian brotherhood, and harness scripture to secure a place for themselves and their followers.

Native Apostles shows that John Eliot, Eleazar Wheelock, and other well-known Anglo-American missionaries must now share the historical stage with the black and Indian evangelists named Hiacoomes, Good Peter, Philip Quaque, John Quamine, and many more.