دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Yoon Sun Lee
سری:
ISBN (شابک) : 0195162358, 9780195162356
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2004
تعداد صفحات: 232
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Nationalism and Irony: Burke, Scott, Carlyle به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ناسیونالیسم و کنایه: بورک ، اسکات ، کارلایل نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ناسیونالیسم و کنایه دو تا از مهمترین تحولات دوره رمانتیک هستند، با این حال تا کنون عمیقاً به هم مرتبط نبودهاند. این مطالعه نشان می دهد که چگونه ناسیونالیسم رمانتیک در بریتانیا پتانسیل طنز را به عنوان منبع قدرتمند انسجام مدنی بررسی می کند. صداهای پیشرو محافظه کار دوره، شخصیت های خودآگاه غیرانگلیسی مانند ادموند بورک، والتر اسکات و توماس کارلایل، به جای پنهان کردن شخصیت غیرعادی هویت، ساختار و تاریخ بریتانیا، برجسته شدند. کنایه آنها در حالی که از داستانهای احساسی تمامیت ملی حمایت می کردند، علناً شکست خورد. سیاست احترام بریتانیا، احترام آن به سنت، و جشن بهرهوری، همگی نه تنها هدف طعنهآمیز، بلکه فرصتهایی برای توسعه آن بهعنوان نهادی میهنپرستانه شدند. این مطالعه دیدگاه متفاوتی از کنایه رمانتیک و ناسیونالیسم رمانتیک ارائه میکند: کنایه بهعنوان نتیجهای از جامعه تجاری و بهعنوان نیرویی که مرکز و پیرامون، مافوق و زیردستان را در فرهنگ ناسیونالیسم کنار هم نگه میدارد، بررسی میشود.
Nationalism and irony are two of the most significant developments of the Romantic period, yet they have not been linked in depth before now. This study shows how Romantic nationalism in Britain explored irony's potential as a powerful source of civic cohesion. The period's leading conservative voices, self-consciously non-English figures such as Edmund Burke, Walter Scott, and Thomas Carlyle, accentuated rather than disguised the anomalous character of Britain's identity, structure, and history. Their irony publicly fractured while upholding sentimental fictions of national wholeness. Britain's politics of deference, its reverence for tradition, and its celebration of productivity all became not only targets of irony but occasions for its development as a patriotic institution. This study offers a different view of both Romantic irony and Romantic nationalism: irony is examined as an outgrowth of commercial society and as a force that holds together center and periphery, superiors and subordinates, in the culture of nationalism.