دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Larry Scanlon
سری: Cambridge Studies in Medieval Literature
ISBN (شابک) : 0521432103, 9780521044257
ناشر: Cambridge University Press
سال نشر: 1994
تعداد صفحات: 390
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Narrative, Authority and Power: The Medieval Exemplum and the Chaucerian Tradition به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب روایت، اقتدار و قدرت: نمونه قرون وسطی و سنت چاوسری نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توجه اندکی به اهمیت سیاسی و ایدئولوژیک مثال صورت گرفته است. اسکانلون از طریق مطالعه چهار اثر اصلی در سنت چاوسری (قصههای کانتربری، اعترافات جان گوور، هنگ شاهزادگان توماس هوکلیو، و سقوط شاهزادهها اثر لیدگیت)، نمونه را بهعنوان «تصویر روایی اقتدار فرهنگی» بازتعریف میکند. او توسعه آن را از طریق دو رشته سنت لاتین قرون وسطایی که چاسری ها از آن استفاده می کنند ردیابی می کند: نمونه موعظه و نمونه عمومی آیینه های شاهزادگان. با انجام این کار، او آشکار میکند که چگونه چاسر و جانشینانش از این دو شکل مثال برای کشف تفاوتهای بین قدرت روحانی و قدرت غیر روحانی و تثبیت اقتدار اخلاقی و فرهنگی سنت بومی نوظهور خود استفاده کردند.
Little attention has been paid to the political and ideological significance of the exemplum, a brief narrative form used to illustrate a moral. Through a study of four major works in the Chaucerian tradition (The Canterbury Tales, John Gower's Confessio Amantis, Thomas Hoccleve's Regement of Princes, and Lydgate's Fall of Princes), Scanlon redefines the exemplum as a 'narrative enactment of cultural authority'. He traces its development through the two strands of the medieval Latin tradition which the Chaucerians appropriate: the sermon exemplum, and the public exemplum of the Mirrors of Princes. In so doing, he reveals how Chaucer and his successors used these two forms of exemplum to explore the differences between clerical authority and lay power, and to establish the moral and cultural authority of their emergent vernacular tradition.