Nano Risiko Governance: Der gesellschaftliche Umgang mit Nanotechnologien

موضوعات پوشش داده شده در این کتاب از تجزیه و تحلیل اقدامات قانونی موجود (قانون سخت) تا ابزارهایی با ماهیت داوطلبانه تر است. علاوه بر این، گفتمان عمومی در مورد فناوری نانو، مانند آنچه در رسانه ها انجام می شود، نیز مورد توجه است. این کتاب با ارائه دیدگاه‌های علمی و نظارتی، مروری بر رویکردهای مختلف در زمینه نظارت بر ریسک نانو ارائه می‌کند.

از فناوری نانو اغلب به عنوان «فناوری کلیدی» قرن بیست و یکم یاد می‌شود. انتظارات در مورد محصولات نوآورانه و پتانسیل بازار جدید هنوز بالاست. محصولاتی با عملکردهای جدید یا تحولات انقلابی در زمینه پزشکی باید زندگی ما را در آینده بهبود بخشند. با این حال، علاوه بر مزایای احتمالی، هرگونه خطر ناشی از نانومواد تولید شده مصنوعی نیز نیازمند بررسی دقیق است و بنابراین به طور فزاینده ای در کانون تحقیقات قرار می گیرد. مانند تمام فناوری های جدید، فناوری نانو نیز این سوال را مطرح می کند که جامعه چگونه باید با آن برخورد کند و برای چه اهدافی باید از آن استفاده کند. به این ترتیب جامعه با خطرات احتمالی برخورد می کند (حکومت ریسک) با رویکردها و فرهنگ های نظارتی متفاوت در سطح ملی و اتحادیه اروپا مشخص می شود.

Die in diesem Buch behandelten Themen reichen von der Analyse der bestehenden gesetzlichen Maßnahmen (Hard Law) bis hin zu Instrumenten mit eher freiwilligem Charakter. Darüber hinaus ist auch der öffentliche Diskurs über Nanotechnologien von Interesse wie er etwa in den Medien geführt wird. Dieses Buch gibt einen Überblick über verschiedene Ansätze der Nano Risiko Governance, wobei sowohl wissenschaftliche als auch behördliche Standpunkte präsentiert werden.

Nanotechnologie wird oft als die „Schlüsseltechnologie“ des 21. Jahrhunderts bezeichnet. Die Erwartungshaltung hinsichtlich innovativer Produkte und neuer Marktpotenziale ist nach wie vor hoch. Produkte mit neuen Funktionalitäten oder revolutionäre Entwicklungen im Bereich der Medizin sollen in Zukunft unser Leben verbessern. Neben möglichen Vorteilen bedürfen aber auch allfällige Risiken künstlich hergestellter Nanomaterialien einer eingehenden Betrachtung und stehen daher zunehmend im Fokus der Forschung. Wie bei allen neuen Technologien stellt sich auch bei den Nanotechnologien die Frage, wie die Gesellschaft mit ihnen umgehen und zu welchen Zwecken sie sie einsetzen soll. Dieser gesellschaftliche Umgang mit möglichen Gefahren (Risiko Governance) ist sowohl auf nationaler als auch auf EU-Ebene von unterschiedlichen Ansätzen und Regulierungskulturen geprägt.