Nachhaltiges Gelingen strategischer Allianzen: Quantitativ untersucht auf Basis des strategischen Managements

ریچارد سالومون از یک مطالعه تجربی برای بررسی این سوال استفاده می کند: "کدام پیش نیازهای استراتژیک منجر به موفقیت در اتحادهای استراتژیک می شود؟". در انجام این کار، او مدلی طراحی می کند که تعداد زیادی از استراتژی های مرتبط با تشکیل یک اتحاد استراتژیک را سازماندهی می کند و آنها را به یک ساختار سه لایه تبدیل می کند. وی از طرح واره این مدل، پنج فرضیه را استخراج می کند که از یک سو، قطعی بودن مدل و از سوی دیگر، احتمال موفقیت یا پیش نیازهای موفقیت اتحادهای استراتژیک را نشان می دهد. این بدان معناست که روش‌های آزمون آماری مانند آزمون استقلال c²، آزمون t، رگرسیون چندگانه خطی و ANOVA در نهایت می‌توانند برای نشان دادن اینکه ساختار سه لایه دارای منطق ذاتی منسجم است و برای کاربرد عملی در اتحادهای استراتژیک بالقوه مناسب است، استفاده شوند.

​Richard Salomon geht mittels einer empirischen Untersuchung der Frage nach: „Welche strategischen Voraussetzungen führen zu Erfolg in strate­gischen Allianzen?“. Hierbei entwirft er ein Modell, das eine Vielzahl von Strategien, die zur Bildung einer strategischen Allianz relevant sind, prinzipiell ordnet und in eine dreischichtige Struktur überführt. Aus dem Schema dieses Modells leitet er fünf Hypothesen ab, welche zum einen die Schlüssigkeit des Modells und zum anderen die Erfolgswahrscheinlichkeiten resp.Voraussetzungen für das Gelingen strategischer Allianzen zeigen sollen. Damit kann über statistische Testverfahren wie c²-Unabhängigkeitstest, t-Test, lineare Mehrfachregression und ANOVA letztendlich untermauert werden, dass die dreischichtige Struktur eine stimmige inhärente Logik aufweist und für die praktische Anwendung in potenziellen strategischen Allianzen geeignet ist.