Mystical Bodies, Mystical Meals: Eating and Embodiment in Medieval Kabbalah

اجسام عرفانی، غذای عرفانی اولین مطالعه کتابی در مورد اعمال و تجربیات عرفانی خوردن در کابالا است. نویسنده جوئل هکر، با تمرکز بر ادبیات عرفانی یهودی اسپانیا در اواخر قرن سیزدهم، شیوه‌هایی را تحلیل می‌کند که زوهر و دیگر ادبیات معاصر در موعظه‌هایشان درباره غذا خوردن، دستیابی عرفانی را نشان می‌دهند. آنچه ظاهر می‌شود نه تنها در نظر گرفتن شیوه‌های غذا خوردن، بلکه به‌طور گسترده‌تر، تأثیراتی است که این شیوه‌ها و تجربیات بر بدن تمرین‌کنندگان آن می‌گذارد.

هکر با استفاده از انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی، مطالعات آیینی و نظریه جنسیت، توضیح می‌دهد. توپوگرافی درونی بدن آن گونه که کابالیست ها به صورت تخیلی تصور می کنند. برای این عارفان، بدن فیزیکی با جهان مادی تعامل دارد تا دگرگونی هایی در درون خود و درون الوهیت ایجاد کند. کابالیست‌ها بدن ایده‌آل را به‌عنوان بدنی سرشار از پری تجربه می‌کنند، بدنی که مرزهایش امکان دریافت نور و قدرت الهی و سرریز بیرونی باروری و سخاوت را می‌دهد. در عین حال، بدن یکپارچگی کافی برای ایجاد حس کامل بودن را حفظ می کند، به عنوان نماد کاملی برای خود الوهیت.

تصویر تغذیه در سراسر کابالا به عنوان استعاره ای برای نشان دادن جریان برکت الهی استفاده می شود. عوالم بالا به پایین، از مذکر به مؤنث، و از اسرائیل به الوهیت. تداوم روحی بدن امکان اتحاد بین فدایی کابالیست و غذا، میز، صندلی، و شراب او را فراهم می کند و در اعمال و تجربیات پیرامون مصرف غذا نمونه است. این تداوم در سایر جنبه های تجسم نیز قابل اجرا است، مانند اتحاد کابالیست با همنوع خود. بدن‌های عرفانی، غذاهای عرفانی بر کیفیت هم‌اجتماعی برادری کابالیستی تأکید می‌کند، که در آن سلسله‌مراتب جنسیتی استاد و مرید به تصویرسازی و پویایی تغذیه و تمایلات جنسی مرتبط است. هکر با تمرکز بر این طیف، در نهایت به این می‌پردازد که چگونه حفره دهان و معده، حتی احساسات مرتبط با وعده‌های غذایی جشن، برای تولید روح قدیس عرفانی در کابالای قرون وسطی بسیج می‌شوند.

Mystical Bodies, Mystical Meals is the first book-length study of mystical eating practices and experiences in the kabbalah. Focusing on the Jewish mystical literature of late-thirteenth-century Spain, author Joel Hecker analyzes the ways in which the Zohar and other contemporaneous literature represent mystical attainment in their homilies about eating. What emerges is not only consideration of eating practices but, more broadly, the effects such practices and experiences have on the bodies of its practitioners.

Using anthropology, sociology, ritual studies, and gender theory, Hecker accounts for the internal topography of the body as imaginatively conceived by kabbalists. For these mystics, the physical body interacts with the material world to effect transformations within themselves and within the Divinity. The kabbalists experience the ideal body as one of fullness, one whose boundaries allow for the intake of divine light and power, and for the outward overflow of fruitfulness and generosity; at the same time, the body retains sufficient integrity to confer a sense of completeness, as the perfect symbol for the Divinity itself.

Nourishment imagery is used throughout the kabbalah as a metaphor signifying the flow of divine blessing from the upper worlds to the lower, from masculine to feminine, and from Israel to the Godhead. The body's spiritual continuity allows for unions between the kabbalistic devotee and his food, table, chair, and wine and is exemplified in the practices and experiences surrounding the consumption of food; this continuity is also applicable to other aspects of embodiment, such as the kabbalist's union with his fellow man. Mystical Bodies, Mystical Meals underscores the homosocial quality of the kabbalistic fraternity, in which gendered hierarchies of master and disciple are linked to the imagery and dynamics of nourishment and sexuality. Bringing this entire spectrum into focus, Hecker ultimately considers how the oral cavity and stomach, even the emotions associated with festive meals, are mobilized to produce the soul of the mystical saint in medieval kabbalah.