Mystery Cults, Theatre and Athenian Politics: A Reading of Euripides' Bacchae and Aristophanes' Frogs

این خوانش تطبیقی ​​جدید از باکا اوریپید و قورباغه‌ها اریستوفان، این دو نمایشنامه را کاملاً در زمینه اجتماعی و سیاسی معاصر خود قرار می‌دهد و تأثیر آنها را بر مخاطبان نمایشنامه بررسی می‌کند. زمان. هر دو در یک دوره حیاتی از زندگی سیاسی آتن به دنبال تصرف قدرت توسط الیگارشی در سال 411 قبل از میلاد و احیای دموکراسی در 410 قبل از میلاد ساخته شده‌اند و به احتمال زیاد تقریباً به طور همزمان چند ماه قبل از ظهور سی ظالم و متعاقب آن ساخته شده‌اند. جنگ داخلی. آن‌ها همچنین شباهت‌های قابل توجهی را نشان می‌دهند که به‌ویژه در میان تولیدات تئاتر آتیک موجود است، از جمله نقش خدای دیونیسوس به عنوان قهرمان و معمار کنش‌های مذهبی و سیاسی، و حضور گروه‌های کر عرفانی دیمیتری و دیونیزیاک به عنوان طرفداران رفع اختلافات مدنی. درمان بیماری های آتن

این جلد با تمرکز بر محتوای عرفانی، مدنی و سیاسی هر دو Bacchaeو قورباغه، نه تنها خوانش جدیدی از نمایشنامه ها را ارائه می دهد، بلکه دیدگاه میان رشته‌ای به ویژگی‌های خاص فرقه‌های رازآلود در آتن در بافت سیاسی آن‌ها و ماهیت تماشاگران تئاتر و واکنش آنها به مضامین عرفانی. روشنگری آن از عملکرد هر نمایشنامه در لحظه ای محوری در سیاست قرن پنجم آتن برای محققان و دانشجویان نمایش، دین و تاریخ یونان باستان ارزشمند خواهد بود.

This new comparative reading of Euripides' Bacchae and Aristophanes' Frogs sets the two plays squarely in their contemporary social and political context and explores their impact on the audiences of the time. Both were composed during a crucial period of Athenian political life following the oligarchic seizure of power in 411 BC and the restoration of democracy in 410 BC, and were in all likelihood produced nearly simultaneously a few months before the rise of the Thirty Tyrants and the ensuing civil war. They also demonstrate significant similarities that are particularly notable among extant Attic theatre productions, including the role of the god Dionysos as protagonist and architect of religious and political action, and the presence of Demetrian and Dionysiac mystic choruses as proponents of the appeasement of civil discord as the cure for Athens' ills.

Focusing on the mystic, civic and political content of both Bacchae and Frogs, this volume offers not only a new reading of the plays, but also an interdisciplinary perspective on the special characteristics of mystery cults in Athens in their political context and the nature of theatrical audiences and their reaction to mystic themes. Its illumination of the function of each play at a pivotal moment in fifth-century Athenian politics will be of value to scholars and students of ancient Greek drama, religion and history.