My Watery Self: Memoirs of a Marine Scientist

در خود آبکی من: خاطرات آبزی، نویسنده/دانشمند استفان اسپات، مسیری جذاب را از طریق زندگی ای که در اردوگاه های زغال سنگ ویرجینای غربی آغاز شده بود، در زمان های بی پروا و بی پروا افراط و تفریط ضدفرهنگی در بیچ هاون ردیابی می کند. نیوجرسی، و منجر به حرفه ای به عنوان یک زیست شناس دریایی بسیار محترم شد. این داستان‌ها با هم، دیدگاهی را نه فقط از زندگی یک مرد، بلکه دیدگاه نسلی را تشکیل می‌دهند که اغلب از انتخاب مسیر مستقیم به محل کار خودداری می‌کردند و در عوض بر پرده‌ای پیچ در پیچ از خودآگاهی واقعی اصرار می‌کردند تا به نتایجی که قبلاً تصور نمی‌شد دست یابند. برای اسپات، کلید آب بود: سال‌های زندگی او در ساحل منجر به مطالعه‌ای در مورد ادبیات و دریا شد. او سرانجام به کالج بازگشت و آموزش خود را به عنوان زیست شناس دریایی دریافت کرد و از طریق صدای منحصر به فرد خود، دیدگاهی مرطوب و گاه بسیار عجیب از جهان را کشف کرد. نوشته‌های او در سراسر جهان جذاب است، داستان‌هایی که او به اشتراک می‌گذارد - مانند دوره او به عنوان متصدی آکواریوم نیویورک در جزیره کونی در انتهای دوران هیپی - قانع‌کننده و کاملاً لذت‌بخش هستند زیرا او افراد و موقعیت‌هایی را که با آنها روبرو می‌شود بالا می‌برد. تا سطوح اسطوره ای، ترکیب مشاهده تجربی با نثر ادبی.

In My Watery Self: An Aquatic Memoir, author/scientist Stephen Spotte traces a fascinating trail through a life that began in West Virgina coal camps, drifted through reckless bohemian times of countercultural indulgence in Beach Haven, New Jersey, and led to a career as a highly-respected marine biologist. Together, these stories form a view not just of one man's life, but that of a generation that often refused to take a direct path to the workplace, insisting instead on a winding unveiling of true self-realization, to achieve previously-unimagined outcomes. For Spotte, the key was water: His years of beach living led to a self-initiated study of literature and the sea. He eventually returned to college and received his training as a marine biologist, and discovered, through his singular voice, a wet and occasionally very weird perspective on the world. His writing is engrossing throughout, the stories he shares--such as his stint as curator of the New York Aquarium at Coney Island at the tail end of the hippie era--are compelling and thoroughly enjoyable as he elevates the people and situations he encounters to mythical levels, blending empirical observation with literary prose.