My Lucky Dog

هانتر، مات با شکوه من هشتاد و شش پوندی، عشق زندگی من برای سیزده سال بود. من به نگاه کردن به او معتاد شده بودم - تکان های گوشش برایم جذاب بود. من هزاران عکس از او گرفته ام، ده ها عکس حتی در همان موقعیت. او "سگ خوش شانس من" بود.

من در دو سالگی هانتر را به فرزندی پذیرفتم. او با این نام آمد، مالک سابقش از طرفداران هانتر اس. تامپسون بود. من متوجه عکس هانتر در ویترین یک فروشگاه حیوانات خانگی در ورمونت شدم و او را به خانه آوردم.

اگر من خوش شانس زندگی او بودم، او تجربه ای متحول کننده در من بود. قبلاً کمی وحشی بودم. به عنوان یک عکاس، به دور دنیا سفر کردم و یک سکه برداشتم و رفتم. زندگی هیجان انگیز بود: عکسبرداری در پاریس، هائیتی، هیمالیا، آند، و حتی آمازون.

هانتر مرا اهلی کرد. نمی توانستم هر بار بیش از پنج ساعت از او دور باشم. من هیچ فرزندی از خودم نداشتم. هانتر به من در مورد مسئولیت، عشق و فداکاری به روشی یاد داد که برای من غیرقابل دسترس بود.

Hunter, my majestic eighty-six-pound mutt, was the love of my life for thirteen years. I was addicted to looking at him--every twitch of his ear was fascinating to me. I've taken thousands of photographs of him, dozens even in the same position. He was "my lucky dog."

I adopted Hunter when he was two. He came with that name, his former owner a fan of Hunter S. Thompson. I noticed Hunter's photo in the window of a pet store in Vermont and brought him home.

If I was the lucky break in his life, he was the transforming experience in mine. Before, I was a little wild. As a photographer, I traveled around the world, picking up and leaving on a dime. Life was exciting: photo shoots in Paris, Haiti, the Himalayas, the Andes, and even the Amazon.

Hunter tamed me. I couldn't be away from him for more than five hours at a time. I had no children of my own; Hunter taught me about responsibility, love, and devotion in a way that was inaccessible to me with...