دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: موسیقی: گیتار ویرایش: نویسندگان: Harry White سری: ISBN (شابک) : 0199547327, 9780191563164 ناشر: سال نشر: 2009 تعداد صفحات: 279 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Music and the Irish Literary Imagination به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب موسیقی و تخیل ادبی ایرلندی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هری وایت تأثیر موسیقی را در توسعه تخیل ادبی ایرلندی از سال 1800 تا امروز بررسی می کند. او موسیقی را به عنوان دغدغه ای می شناسد که از شعر توماس مور در اوایل قرن نوزدهم سرچشمه گرفته است. او استدلال می کند که این مشغله به طور قطعی بر تلاش مور برای ترجمه «معنای» موسیقی ایرلندی به شعر تأثیر گذاشت و همچنین تأثیر قابل توجه مور بر توسعه رمانتیسیسم موسیقی اروپایی، مانند موسیقی برلیوز و شومان، را نشان داد. وایت سپس بررسی می کند که چگونه این مشغله بعداً توسط W.B. ییتس که شعرش با موسیقی به عنوان حضور رقیب زبان آغشته شده است. این کتاب در خوانشهایش از ییتس، سینج، شاو و جویس استدلال میکند که این آگاهی موسیقایی خیرهکننده تأثیر عمیقی بر تخیل ادبی ایرلندی گذاشته است، تا جایی که شعر، داستان و درام میتوانند بهعنوان همبستگی ژانرهای موسیقی عمل کنند. اگرچه ییتس بر شرایط مترادف گفتار و آواز در شعر خود اصرار داشت، سینج، شاو و جویس به صراحت اپرا را بهویژه بهعنوان یک نمونه اولیه عمومی برای کار خود معرفی کردند. آموزش موسیقی رسمی و تمایلات اولیه سینژ به عنوان آهنگساز، درک شاو از خود به عنوان جانشین طبیعی واگنر، و جذب نه چندان چشمگیر جویس از مجموعهای از تکنیکهای موسیقی در داستانهای او در این مطالعه به عنوان عناصر سازنده (و نه اتفاقی) ارتقا یافته است. در توسعه نوشتار مدرن ایرلندی. موسیقی و تخیل ادبی ایرلندی همچنین رهایی بکت از شرایط ظالمانه کلمات به طور کلی (و جویس به طور خاص) را از طریق عاملیت موسیقی در نظر می گیرد و استدلال می کند که حضور پررنگ مندلسون، شوپن و یانچک در آثار برایان فریل. به همین ترتیب برای نمایشنامهسازی فریل از تجربه ایرلندی پس از بکت ضروری است. کتاب با خواندن سیموس هنی پایان مییابد، که در آن دل مشغولی شاعر به ارزآوری فرمهای ادبی تثبیتشده برای روشن کردن حس همیشگی هینی از شعر به عنوان موسیقی است.
Harry White examines the influence of music in the development of the Irish literary imagination from 1800 to the present day. He identifies music as a preoccupation which originated in the poetry of Thomas Moore early in the nineteenth century. He argues that this preoccupation decisively influenced Moore's attempt to translate the 'meaning' of Irish music into verse, and that it also informed Moore's considerable impact on the development of European musical romanticism, as in the music of Berlioz and Schumann. White then examines how this preoccupation was later recovered by W.B. Yeats, whose poetry is imbued with music as a rival presence to language. In its readings of Yeats, Synge, Shaw and Joyce, the book argues that this striking musical awareness had a profound influence on the Irish literary imagination, to the extent that poetry, fiction and drama could function as correlatives of musical genres. Although Yeats insisted on the synonymous condition of speech and song in his poetry, Synge, Shaw and Joyce explicitly identified opera in particular as a generic prototype for their own work. Synge's formal musical training and early inclinations as a composer, Shaw's perception of himself as the natural successor to Wagner, and Joyce's no less striking absorption of a host of musical techniques in his fiction are advanced in this study as formative (rather than incidental) elements in the development of modern Irish writing. Music and the Irish Literary Imagination also considers Beckett's emancipation from the oppressive condition of words in general (and Joyce in particular) through the agency of music, and argues that the strong presence of Mendelssohn, Chopin and Jan?cek in the works of Brian Friel is correspondingly essential to Friel's dramatization of Irish experience in the aftermath of Beckett. The book closes with a reading of Seamus Heaney, in which the poet's own preoccupation with the currency of established literary forms is enlisted to illuminate Heaney's abiding sense of poetry as music.