Murder in Samarkand: a British Ambassador's controversial defiance of tyranny in the War on Terror

زمانی که کریگ موری برای تصدی پست خود در سال 2002 وارد ازبکستان شد، یک سفیر جوان با حرفه ای درخشان و ذوق ویسکی و زنان بود. اما پس از شنیدن گزارش‌هایی از کشته شدن زندانیان مخالف و تجاوز و قتل افراد بی‌گناه توسط ماموران دولت، او شروع به زیر سوال بردن نقش خود و کشورش در کشورهای به اصطلاح «دمکراتیک» کرد.

موری پس از کشف وی مبنی بر اینکه دولت بریتانیا اطلاعاتی را که تحت شکنجه به دست آورده بود می پذیرد، دیگر نمی توانست سکوت دیپلماتیک خود را حفظ کند. وقتی او خشم خود را ابراز کرد، واشنگتن و خیابان داونینگ 10 تصمیم گرفتند که باید برود. اما ازبکستان این دیپلمات بلندپایه را تغییر داده بود و راهی وجود نداشت که بی سر و صدا برود. در این خاطرات صریح و گاهی تکان دهنده، موری قسمت تاریک و کثیف جنگ علیه ترور را آشکار می کند.

When Craig Murray arrived in Uzbekistan to take up his post in 2002, he was a young ambassador with a brilliant career and a taste for whisky and women. But after hearing accounts of dissident prisoners being boiled to death and innocent people being raped and murdered by agents of the state, he started to question both his role and that of his country in so-called 'democratising' states.

Following his discovery that the British government was accepting information obtained under torture, Murray could no longer maintain a diplomatic silence. When he voiced his outrage, Washington and 10 Downing Street decided he had to go. But Uzbekistan had changed the high-living diplomat and there was no way he was going to go quietly. In this candid and at times shocking memoir, Murray lays bare the dark and dirty underside of the War on Terror.