Multiculturalism and Social Cohesion: Potentials and Challenges of Diversity

آیا چندفرهنگی "کار می کند"؟ آیا سیاست چندفرهنگی انسجام اجتماعی ایجاد می کند یا آن را تضعیف می کند؟ چندفرهنگی در دهه 1970 در کانادا معرفی شد و به طور گسترده در سطح بین المللی پذیرفته شد، اما اخیراً در میان نگرانی های جدید در مورد تأثیرات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مهاجرت، به شدت مورد بحث قرار گرفته است. طرفداران چندفرهنگی را به دلیل تأکید آن بر شناخت ویژه اقلیت های فرهنگی به عنوان تسهیل کننده ادغام اجتماعی آنها می ستایند، در حالی که مخالفان ادعا می کنند که چندفرهنگی انسجام اجتماعی را با تشویق به انزوای اجتماعی تهدید می کند.

در نتیجه چندفرهنگی ریشه در تئوری رفتار انسان است و این کتاب اعتبار تجربی برخی از گزاره‌های اساسی آن را بررسی می‌کند و بر کانادا به‌عنوان کشوری که مشتاقانه‌ترین ادعاها برای چندفرهنگ‌گرایی برای آن مطرح شده است، تمرکز می‌کند. این تحلیل بر اساس نظرسنجی ملی گسترده تنوع قومی با بیش از 41000 کانادایی در سال 2002، گسترده‌ترین نظرسنجی انجام شده در مورد این سؤال است.

این تجزیه و تحلیل درک جدید و ظریف تری از رابطه پیچیده بین چندفرهنگی و انسجام اجتماعی ارائه می دهد و دیدگاه های خوش بینانه یا بدبینانه غیرانتقادی را به چالش می کشد. پیوندهای قومیتی برخی از جنبه های ادغام اجتماعی را تسهیل می کند، در حالی که دیگران را دلسرد می کند. برای اقلیت‌های نژادی، روابط درون و بیرون از جوامع اقلیت به دلیل تجارب مکرر تبعیض و نابرابری، که روند یکپارچگی اجتماعی را کند می‌کند، بسیار پیچیده است. پیامدهای سیاست‌های چندفرهنگی تأکید می‌کند که روابط نژادی چالش‌های مهمی را در سراسر کبک و سایر نقاط کانادا، از جمله برای اقلیت‌های مذهبی جدید ایجاد می‌کند، و توسعه جامعه قومی نیازمند حمایت صریح‌تر برای ادغام اجتماعی است.

Does multiculturalism ‘work’? Does multiculturalism policy create social cohesion, or undermine it? Multiculturalism was introduced in Canada in the 1970s and widely adopted internationally, but more recently has been hotly debated, amid new concerns about social, cultural, and political impacts of immigration. Advocates praise multiculturalism for its emphasis on special recognition for cultural minorities as facilitating their social integration, while opponents charge that multiculturalism threatens social cohesion by encouraging social isolation.

Multiculturalism is thus rooted in a theory of human behaviour, and this book examines the empirical validity of some of its basic propositions, focusing on Canada as the country for which the most enthusiastic claims for multiculturalism have been made. The analysis draws on the massive national Ethnic Diversity Survey of over 41,000 Canadians in 2002, the most extensive survey yet conducted on this question.

The analysis provides a new and more nuanced understanding of the complex relation between multiculturalism and social cohesion, challenging uncritically optimistic or pessimistic views. Ethnic community ties facilitate some aspects of social integration, while discouraging others. For racial minorities, relations within and outside minority communities are greatly complicated by more frequent experiences of discrimination and inequality, slowing processes of social integration. Implications for multicultural policies emphasize that race relations present important challenges across Quebec and the rest of Canada, including for the new religious minorities, and that ethnic community development requires more explicit support for social integration.