Mud and stars: travels in Russia with Pushkin and other geniuses of the Golden Age

یک چشم انداز واقعی روسی وجود دارد و همتای احساسی و ادبی آن وجود دارد. در لجن و ستاره ها، نویسنده برنده جایزه سارا ویلر قصد دارد هر دو را کشف کند.

با راهنمای نویسندگان عصر طلایی - پوشکین، تولستوی، گوگول و تورگنیف و دیگران - ویلر در هشت منطقه زمانی سفر می‌کند، از مزارع شسته شده چغندر شمال غربی و تاندرای شمال شرقی دور تا دور. دیگ سوپ قومی که قفقاز است. او قدم‌های قرن نوزدهمی را دنبال می‌کند تا بین آن زمان و اکنون ارتباط برقرار کند: بین مکان‌هایی که لرمونتوف در هوای معطر پیاتیگورسک در آن‌ها مرده است، و دسته‌های ذرت هنوز مانند سربازان در یک بعدازظهر سوزان، درست مانند داستان‌های گوگول، ایستاده‌اند. او در راه‌آهن ترانس سیبری در زمستان از روی سکوهای برفی می‌چرخد تا ماهی خشک شده از babushki بخرد، و در تابستان در دریای سیاه حرکت می‌کند، جایی که دلفین‌ها در مقابل قله‌های بنفش آبخازی می‌پرند. او همچنین ماه ها را در طبقه چهارم می گذراند ...

There is a literal Russian landscape, and there is its emotional, literary counterpart. In Mud and Stars, award-winning writer Sara Wheeler sets out to explore both.

With the writers of the Golden Age as her guides – Pushkin, Tolstoy, Gogol and Turgenev, among others – Wheeler travels across eight time zones, from rinsed north-western beetroot fields and far-eastern Arctic tundra to the cauldron of ethnic soup that is the Caucasus. She follows nineteenth-century footsteps to make connections between then and now: between the places where flashing-epauletted Lermontov died in the aromatic air of Pyatigorsk, and sheaves of corn still stand like soldiers on a blazing afternoon, just like in Gogol's stories. On the Trans-Siberian railway in winter she crunches across snowy platforms to buy dried fish from babushki, and in summer she sails the Black Sea where dolphins leapt in front of violet Abkhazian peaks. She also spends months in fourth-floor...