Mrs. Robinson's Disgrace: The Private Diary of a Victorian Lady

\"فکر می‌کنم مردم خیلی زیاد ازدواج می‌کنند، این یک قرعه‌کشی است، و برای یک زن فقیر - از لحاظ جسمی و اخلاقی برده شوهر - یک خوشبختی بسیار مشکوک است.\" — ملکه ویکتوریا در کنار دخترش ویکی که اخیراً ازدواج کرده است، ایزابلا واکر با روحیه بالا و بیوه، در سال 1844 در سن 31 سالگی به خانم هنری رابینسون تبدیل شد. یک پسر از ازدواج قبلی، بنابراین او چیزی به ارث نمی برد. هنری که یک مهندس عمران موفق بود، در آن زمان آنها را با دو پسر به جامعه شیک ادینبورگ در سال 1850 منتقل کرد. اما هنری اغلب سفر می‌کرد و هنگام خانه سرد و دور بود و ایزابلا را به خیالات خود رها کرد.

بی‌تردید هزاران نفر به این جامعه سفر می‌کردند. زنان ویکتوریایی با شرایط مشابهی روبرو شدند، اما ایزابلا ترجیح داد درونی‌ترین افکار خود و به ویژه شیفتگی خود به دکتر ادوارد لین متاهل را در دفتر خاطرات خود ثبت کند. در طول پنج سال، ورودی‌ها افزایش یافتند - پرشور، احساسی، وسوسه‌انگیز. یک روز سرنوشت ساز در سال 1858، هنری به طور اتفاقی دفترچه خاطرات را دید و با افشای حریم خصوصی آن، نوشته های صمیمی ایزابلا را خواند. هنری که از خیانت همسرش به وحشت افتاده بود، به دلیل زنا درخواست طلاق کرد. تا آن سال، طلاق در انگلستان غیرقانونی بود، پیوند زناشویی سنگ بنای زندگی انگلیسی بود. محاکمه آنها می تواند باعث سربلندی شود و پایه های جامعه ویکتوریایی را با شبح \"یک شخصیت جدید و نگران کننده: یک همسر طبقه متوسط ​​که بی قرار، ناراضی و مشتاق برانگیختگی بود\" تهدید می کند. دفتر خاطرات او که در دادگاه خوانده شد، به اندازه کتاب مادام بوواری اثر فلوبر بود که به تازگی در فرانسه منتشر شد، اما تا دهه 1880 برای ترجمه آن به انگلیسی بیش از حد رسوایی تلقی می شد. I> سوءظن های آقای Whater، کیت سامرکیل به طرز درخشانی دنیای ویکتوریایی را بازسازی می کند و با جزئیات بدیع و متقاعد کننده زندگی ایزابلا رابینسون را شرح می دهد، جایی که اشتیاق یک همسر ناامید با جامعه ای که به ایده های سفت و سخت در مورد سلامت عقل چسبیده بود برخورد کرد. ، مرزهای حریم خصوصی، نهاد ازدواج و تمایلات جنسی زنانه.

"I think people marry far too much; it is such a lottery, and for a poor woman—bodily and morally the husband’s slave—a very doubtful happiness." —Queen Victoria to her recently married daughter Vicky

Headstrong, high-spirited, and already widowed, Isabella Walker became Mrs. Henry Robinson at age 31 in 1844. Her first husband had died suddenly, leaving his estate to a son from a previous marriage, so she inherited nothing. A successful civil engineer, Henry moved them, by then with two sons, to Edinburgh’s elegant society in 1850. But Henry traveled often and was cold and remote when home, leaving Isabella to her fantasies.

No doubt thousands of Victorian women faced the same circumstances, but Isabella chose to record her innermost thoughts—and especially her infatuation with a married Dr. Edward Lane—in her diary. Over five years the entries mounted—passionate, sensual, suggestive. One fateful day in 1858 Henry chanced on the diary and, broaching its privacy, read Isabella's intimate entries. Aghast at his wife’s perceived infidelity, Henry petitioned for divorce on the grounds of adultery. Until that year, divorce had been illegal in England, the marital bond being a cornerstone of English life. Their trial would be a cause celebre, threatening the foundations of Victorian society with the specter of "a new and disturbing figure: a middle class wife who was restless, unhappy, avid for arousal." Her diary, read in court, was as explosive as Flaubert’s Madame Bovary, just published in France but considered too scandalous to be translated into English until the 1880s.

As she accomplished in her award-winning and bestselling The Suspicions of Mr. Whicher, Kate Summerscale brilliantly recreates the Victorian world, chronicling in exquisite and compelling detail the life of Isabella Robinson, wherein the longings of a frustrated wife collided with a society clinging to rigid ideas about sanity, the boundaries of privacy, the institution of marriage, and female sexuality.