Mother Imagery in the Novels of Afro-Caribbean Women

با تمرکز بر متون خاص جامائیکا کینکید، ماریس کوند، و پائول مارشال، این مطالعه جذاب به بررسی رابطه سه گانه پیچیده بین مادر (بیولوژیکی یا جایگزین)، سرزمین مادری آفریقا و کارائیب، و کشور مادری می پردازد که توسط انگلستان، فرانسه و/یا آمریکای شمالی. روابط مادر و دختر در آثار مورد بحث به مفاهیم پیچیده و متضاد مادری می پردازد که در این سه گانه وجود دارد. اگرچه مادر شدن معمولاً به عنوان یک مفهوم استقبال کننده و پرورش دهنده اجتماعی می شود، الکساندر استدلال می کند که در کنار این مفهوم پرورشی، تضادهای زیادی وجود دارد. به طور خاص، او استدلال می‌کند که رابطه مادر و دختر، که دچار دوسوگرایی است، اغلب با استعمار یا مداخله استعماری «دیگری» کشور مادر استعماری در تضاد است.

تصویرسازی مادر در جهان رمان‌های زنان آفریقایی کارائیب مروری بر نوشته‌های زنان کارائیب از دهه 1990 ارائه می‌کند، با تمرکز بر روابط شخصی این سه نویسنده با مادران و/یا سرزمین مادری خود برای برجسته کردن پیوندها، علیرغم اجتماعی، فرهنگی، جغرافیایی و تفاوت های سیاسی، میان زنان آفریقایی-کارائیب و نوشته های آنها. اسکندر اقدامات مقاومتی را دنبال می‌کند که بازنویسی/تصحیح قانون ادبی و درک یک «ژانر جدید» و یک سنت «زن‌گرا» را از طریق روایت‌های تخیلی با مؤلفه‌های زندگی‌نامه‌ای تسهیل می‌کند.

او با بررسی رابطه پیچیده و مبهم مادر و دختر، ارتباط بین مادر و سرزمین مادری را بررسی می کند. علاوه بر این، الکساندر به راه هایی می پردازد که فقدان مادر می تواند فرد را به تلاشی ناامیدکننده برای خود و فضای خانه سوق دهد. این جست و جو باعث ایجاد یک وطن خیالی و اعتبار مجدد "روش ها و فرهنگ های قدیمی" می شود که توسط مادر حفظ شده است. ایجاد چنین سرزمین خیالی فرد را قادر می سازد «کلیت» را به دست آورد، که امکان بازگشت معنوی به سرزمین مادری، آفریقا از طریق دریای کارائیب را فراهم می کند. این بازگشت معنوی یا بازگشت به خانه، از طریق زندگی و عمل به فرهنگ قدیمی، پذیرش و تجلیل از سرزمین مادری را ممکن می‌سازد.

الکساندر نتیجه می‌گیرد که مادرانی که توسط این نویسندگان خلق شده‌اند، سرچشمه پیوندهای دیاسپوریک هستند و تداوم ها نوشتن/تصحیح تاریخ زنان سیاهپوست به‌عنوان کین‌کید، کونده و مارشال، فضایی برای زنان سیاه‌پوست فراهم می‌کند. تصویرسازی مادر در رمان های زنان آفریقایی-کارائیب مورد توجه همه معلمان و دانشجویان مطالعات زنان، مطالعات آفریقایی آمریکایی، ادبیات کارائیب، و ادبیات دیاسپوریک خواهد بود.

Focusing on specific texts by Jamaica Kincaid, Maryse Condé, and Paule Marshall, this fascinating study explores the intricate trichotomous relationship between the mother (biological or surrogate), the motherlands Africa and the Caribbean, and the mothercountry represented by England, France, and/or North America. The mother-daughter relationships in the works discussed address the complex, conflicting notions of motherhood that exist within this trichotomy. Although mothering is usually socialized as a welcoming, nurturing notion, Alexander argues that alongside this nurturing notion there exists much conflict. Specifically, she argues that the mother-daughter relationship, plagued with ambivalence, is often further conflicted by colonialism or colonial intervention from the "other," the colonial mothercountry.

Mother Imagery in the Novels of Afro-Caribbean Women offers an overview of Caribbean women's writings from the 1990s, focusing on the personal relationships these three authors have had with their mothers and/or motherlands to highlight links, despite social, cultural, geographical, and political differences, among Afro-Caribbean women and their writings. Alexander traces acts of resistance, which facilitate the (re)writing/righting of the literary canon and the conception of a "newly created genre" and a "womanist" tradition through fictional narratives with autobiographical components.

Exploring the complex and ambiguous mother-daughter relationship, she examines the connection between the mother and the mother's land. In addition, Alexander addresses the ways in which the absence of a mother can send an individual on a desperate quest for selfhood and a home space. This quest forces and forges the creation of an imagined homeland and the re-validation of "old ways and cultures" preserved by the mother. Creating such an imagined homeland enables the individual to acquire "wholeness," which permits a spiritual return to the motherland, Africa via the Caribbean. This spiritual return or homecoming, through the living and practicing of the old culture, makes possible the acceptance and celebration of the mother's land.

Alexander concludes that the mothers created by these authors are the source of diasporic connections and continuities. Writing/righting black women's histories as Kincaid, Condé, and Marshall have done provides a clearing, a space, a mother's land, for black women. Mother Imagery in the Novels of Afro-Caribbean Women will be of great interest to all teachers and students of women's studies, African American studies, Caribbean literature, and diasporic literatures.