دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Mitchell S. Green, John N. Williams سری: ISBN (شابک) : 019928279X, 9781429469814 ناشر: سال نشر: 2007 تعداد صفحات: 260 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Moore's Paradox: New Essays on Belief, Rationality, and the First Person به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پارادوکس مور: مقالات جدید در مورد باور، عقلانیت و شخص اول نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
G. E. Moore به طور معروف مشاهده کرد که ادعا کردن "من سهشنبه گذشته به عکسها رفتم اما باور نمیکنم که این کار را انجام دادهام" "پوچ" خواهد بود. مور آن را یک «پارادوکس» مینامد که این پوچی علیرغم این واقعیت که آنچه من در مورد خودم میگویم ممکن است درست باشد، ادامه دارد. بیش از نیم قرن بعد، چنین سخنانی همچنان فیلسوفان و سایر دانشجویان زبان، منطق و شناخت را گیج می کند. لودویگ ویتگنشتاین مجذوب مثال مور بود و پوچ بودن گفته مور در اواسط قرن بیستم به شدت مورد بحث قرار گرفت. با این حال، منبع پوچی گریزان باقی مانده است، و سرکشی آن محققان را در دهه های اخیر بر آن داشته تا با دقت بیشتری به آن بپردازند. در این درمان قطعی مشکل پوچی موری، گرین و ویلیامز تاریخچه و ارتباط پارادوکس و رویکردهای پیشرو را بررسی می کنند. برای حل آن، و ارائه مقالات جدید توسط متفکران برجسته در منطقه. مشارکت کنندگان جاناتان آدلر، بردلی آرمور-گارب، جی دی اطلس، توماس بالدوین، کلودیو د آلمیدا، آندره گالویس، رابرت گوردون، میچل گرین، آلن هاجک، روی سورنسن، جان ویلیامز
G. E. Moore famously observed that to assert, 'I went to the pictures last Tuesday but I don't believe that I did' would be 'absurd'. Moore calls it a 'paradox' that this absurdity persists despite the fact that what I say about myself might be true. Over half a century later, such sayings continue to perplex philosophers and other students of language, logic, and cognition. Ludwig Wittgenstein was fascinated by Moore's example, and the absurdity of Moore's saying was intensivelydiscussed in the mid-20th century. Yet the source of the absurdity has remained elusive, and its recalcitrance has led researchers in recent decades to address it with greater care.In this definitive treatment of the problem of Moorean absurdity Green and Williams survey the history and relevance of the paradox and leading approaches to resolving it, and present new essays by leading thinkers in the area.ContributorsJonathan Adler, Bradley Armour-Garb, Jay D. Atlas, Thomas Baldwin, Claudio de Almeida, André Gallois, Robert Gordon, Mitchell Green, Alan Hájek, Roy Sorensen, John Williams