Monoclonal Antibodies: Hybridomas: A New Dimension in Biological Analyses

در 7 آگوست 1975، کوهلر و میلشتاین در Nature (256:495) گزارشی را منتشر کردند که در آن "کشت های پیوسته سلول های ذوب شده که آنتی بادی با ویژگی از پیش تعریف شده ترشح می کنند." گزارش آنها به یک کلاسیک تبدیل شده است و قبلاً یک گزارش عمیق داشته است. تاثیر بر تحقیقات پایه و کاربردی در زیست شناسی و پزشکی. تا زمانی که اولین کارگاه در مورد هیبریدوم های لنفوسیتی (موضوعات فعلی در میکروبیولوژی و ایمونولوژی 81، 1978) در 3 تا 5 آوریل 1978 در بتسدا، مریلند برگزار شد، محققان بسیاری از آزمایشگاه ها هیبریدهایی بین پلاسماسیتوما و سلول های طحال ساخته بودند. حیوانات ایمن سازی شده و آنتی بادی های مونوکلونال در واکنش با طیف گسترده ای از عوامل تعیین کننده آنتی ژنی به دست آورده بودند. در زمانی که کوهلر و میلشتاین این فناوری جدید را معرفی کردند، ویراستاران این جلد در تولید آنتی سرم علیه آنتی ژن های تمایز (K. B. B.)، آنتی ژن های سازگاری بافتی (T. ]. McK.) و آنتی ژن های مرتبط با تومور انسانی (R. H. K.) شرکت داشتند. به دلیل سودمندی بالقوه آنتی بادی های مونوکلونال در این مناطق، هر یک از ما شروع به تولید هیبریدوم ها و تجزیه و تحلیل معرف های مونوکلونال حاصل کردیم. یکی از جالب‌ترین جنبه‌های مشارکت در مراحل اولیه توسعه و کاربرد فناوری هیبرید oma مشاهده چگونگی گسترش تدریجی پیامدهای مشاهدات اولیه ابتدا در میان پزشکان ایمونولوژی و ایمونوژنتیک و سپس به سایر زمینه‌ها است. علوم زیستی، مانند زیست شناسی رشد، بیوشیمی، ژنتیک انسانی، و زیست شناسی سلولی و توموری.

On August 7, 1975, Kohler and Milstein published in Nature (256:495) a report describing "Continuous cultures of fused cells secreting antibody of predefined specificity. " Their report has become a classic and has already had a profound effect on basic and applied research in biology and medicine. By the time the first Workshop on Lymphocyte Hybridomas (Current Topics in Microbiology and Im­ munology 81, 1978) was held on April 3-5, 1978, in Bethesda, Maryland, investi­ gators from many laboratories had made hybrids between plasmacytomas and spleen cells from immunized animals and had obtained monoclonal antibodies reacting with a broad variety of antigenic determinants. At the time Kohler and Milstein introduced this new technology, the editors of this volume were involved in the production of antisera against differentiation antigens (K. B. B. ), histocompatibility antigens (T. ]. McK. ), and human tumor­ associated antigens (R. H. K. ). Because of the potential usefulness of monoclonal antibodies in these areas, we each began production of hybridomas and analysis of the resulting monoclonal reagents. One of the most interesting aspects of participation in the early stages of the development and application of hybrid­ oma technology has been observing how the implications of the initial observa­ tions gradually spread first among the practitioners of immunology and immu­ nogenetics, and then to other areas of the biological sciences, such as developmental biology, biochemistry, human genetics, and cell and tumor biology.