Money Illusion and Strategic Complementarity as Causes of Monetary Non-Neutrality

در اصل، توهم پول می تواند تعدیل اینرسی قیمت ها را پس از تغییر سیاست پولی توضیح دهد. از این رو، توهم پول می تواند توضیحی در مورد بی طرفی پولی ارائه دهد. با این حال، این توضیح به طور کامل در اقتصاد مدرن بی اعتبار شده است. در نتیجه، اقتصاددانان از دهه 1970 تاکنون به دنبال توضیحات جایگزین برای صلبیت اسمی بوده اند. این توضیحات همگی مبتنی بر فرض عوامل اقتصادی کاملاً منطقی و دارای انتظارات منطقی است. این کتاب استدلال می کند که توهم پول پیش از موعد به عنوان توضیحی درباره بی طرفی پولی رد شده است. از روش‌های اقتصاد تجربی برای بررسی اثرات کل واقعی توهم پول استفاده می‌شود. نشان داده شده است که توهم پول در واقع در صورتی که مکمل استراتژیک حاکم باشد، اثرات درآمد واقعی (کوتاه مدت) ایجاد می کند. مکمل استراتژیک یک ویژگی مهم اقتصادهای کلان طبیعی است و موضوعی تکراری در اکثر مدل‌هایی است که سفتی اسمی را توضیح می‌دهند.

In principle, money illusion could explain the inertial adjustment of prices after changes of monetary policy. Hence, money illusion could provide an explanation of monetary non-neutrality. However, this explanation has been thoroughly discredited in modern economics. As a consequence, economists have ever since the 1970s searched for alternative explanations for nominal rigidity. These explanations are all based on the assumption of fully rational economic agents, holding rational expectations. This book argues that money illusion has been prematurely dismissed as an explanation of monetary non-neutrality. Methods of experimental economics are used to investigate the real aggregate effects of money illusion. It is shown that money illusion in fact causes (short-run) real income effects if strategic complementarity prevails. Strategic complementarity is an important characteristic of naturally occurring macroeconomies and is a recurrent theme in most models explaining nominal rigidity.