Molecular Biology of Aging

پیدا کردن چهره من در آغاز این مجموعه مقالات بسیار لذت بخش اما متواضع است -- چهره های بی شمار دیگری نیز وجود دارند که می توانند به همان اندازه در آنجا بایستند، از میان گروهی که از زمان شروع این موضوع در هر کنفرانس پیری شناسی گرد هم آمده اند. شکل فعلی آن؛ اما من عمیقا از بودن در آنجا قدردانی می کنم. پیری شناسی د. تصادفی رشد نکردم جایگاه فعلی آن ثمره برنامه ریزی دقیقی است که توسط دانشمندان اروپایی و آمریکایی در دهه 1950 انجام شد. در آن روزها این علم هنوز یک علم "حاشیه ای" بود و توطئه گران جایگاه بسیار زیادی در جامعه بین سیاره ای دهه 1920 داشتند. ایالات متحده خود زاده توطئه است، زیرا وقتی نتایج توطئه سودمند باشد، توطئه گران به بنیانگذاران تبدیل می شوند. این مورد در مورد پیری شناسی بوده است. جلسه حاضر به ویژه خوشحال کننده است زیرا مقالات، بیانیه هایی از تحقیقات عادی و سخت علمی بوده اند. ما مجبور بودیم از سختی های یک دوره طولانی بحث معنایی و یک دوره طولانی از نظریه های کلی تک شات عبور کنیم تا این نوع ملاقات که در همه زمینه های تحقیقاتی عادی است، انجام شود. همچنین لازم بود نسلی از محققین عالی که از پیشینه نظری آگاه هستند، اما از آن نترسیده اند، در این باغ پرورش دهیم، که با اعتقاد ما به این امر که پیری انسان قابل درک است و احتمالاً قابل کنترل است، شریک هستند و برای حمله به موارد خاص به آزمایشگاه می روند.

It is delightful but humbling to find my face at the start of these Proceedings--there are innumerable other faces which could equally weIl stand there, from among the band who have fore­ gathered at every gerontology conference since the subject was launched in its present form; but I deeply appreciate being there. Gerontology d. id not grow by accident. Its present standing is the fruit of careful planning, undertaken by European and American scientists back in the 1950's. In those days it was still a "fringe" science, and the conspirators had much the standing of the 1920's Interplanetary Society. The United States itself is the offspring of conspiracy, for when the results of conspiracy are beneficent, the conspirators become Founding Fathers. This has been the case with gerontology. The present meeting is especially gratifying because the papers have been recitals of normal, hard-science investigation. We had to get through the rigors of a long period of semantic argument and a long period of one-shot general theories before this kind of meeting, normal in all other research fields, could take place. It was also necesssary to breed in the menagerie a generation of excellent investigators aware of the theoretical background but unintimidated by it, who share our conviction that human aging is comprehensible and probably controllable, and who go into the laboratory to attack specifics.