برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید

09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Mokausi iš paciento

دانلود کتاب من از بیمار یاد می گیرم

مشخصات کتاب

Mokausi iš paciento

دسته بندی: روانشناسی
ویرایش:  
نویسندگان: Casement P.  
سری:  
ISBN (شابک) : 9986776392 
ناشر: Pradai 
سال نشر: 1997 
تعداد صفحات: 242 
زبان: Lithuanian 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 11 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 34,000

میانگین امتیاز به این کتاب :
تعداد امتیاز دهندگان : 12

در صورت تبدیل فایل کتاب Mokausi iš paciento به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب من از بیمار یاد می گیرم نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب من از بیمار یاد می گیرم

پاتریک کیسمنت در کتاب \"من از بیمار یاد می گیرم\" به آنچه برای هر روانکاو مهم است می پردازد. ایده اصلی کتاب این است که یک درمانگر چگونه باید کار خود را انجام دهد، چه ویژگی ها و روش هایی برای این کار لازم است. خود درمانگر بودن. ، نمونه هایی از موقعیت ها و جلسات را از خود یا همکارانش بیان می کند با بررسی نمونه های مختلف، آقای کیسمنت از ارائه موارد مختلف بالینی از جمله افسردگی، اسکیزوفرنی، اختلالات خوردن و ... ابایی ندارد.\r\n\r\nنویسنده مانند H. Spotniz، یکی از مهمترین ویژگی های مورد نیاز درمانگر، از \"نظاره گر درونی\" نام می برد. این خود تحلیلی است که هر روان درمانگر باید انجام دهد. از آنجایی که هر بیمار متفاوت است، باعث ایجاد افکار، احساسات و احساسات متفاوت می شود. احساسات برای درمانگر، بنابراین مهم است که بدانیم چه نوع احساسی ایجاد می شود، چه چیزی باعث چنین احساسی می شود. تنها پس از درک احساسات و منشأ آنها، روانکاو می تواند به شخص دیگری کمک کند، در غیر این صورت، مشاور مرتکب اشتباه می شود. که اثربخشی درمان را تضعیف می کند، روند تجزیه و تحلیل را متوقف می کند و شانس بهبودی بیمار را کاهش می دهد (Kočiūnas, 1995).\r\n\r\nنویسنده همچنین ویژگی هایی مانند تفسیر، گوش دادن غیرمتمرکز (هنگام گوش دادن بدون تمرکز بر جزئیات برای باقی گذاشتن فضای بیشتری برای خودانگیختگی)، توانایی تجزیه و تحلیل نه تنها محیط بیرونی، بلکه درونی بیمار، شناسایی آزمایشی (همدلی)، در آغوش گرفتن را ذکر می کند. احساسات (زمانی که همه احساسات بیمار پذیرفته شوند و همراه با بیمار تجربه شوند)، توانایی اعتراف به اشتباهات خود به خود و مشتری. نویسنده بر این واقعیت تأکید دارد که هر بیمار می تواند چیزی به او بیاموزد. خود بیمار جهت روانکاوی را \"نشان می دهد\"، شما فقط باید به نکات او توجه کنید، باید بتوانید آنها را متوجه شوید و علامت گذاری کنید، تا بتوانید با نیازهای واقعی بیمار سازگار شوید، که لزوماً لازم نیست. بدیهی است.علاوه بر این، مهم است که روانکاو در مورد استفاده از تکنیک های ارائه شده توسط قواعد روانکاوی انعطاف پذیر باشد و با به کار بردن آن در یک مورد خاص، موقعیت خاص را در نظر بگیرد، بدون اینکه ترسی از \"شکن کردن\" قوانین داشته باشد.\r\n\r\nارتباط این کتاب با موضوع اسکیزوفرنی چگونه است؟ این کتاب به طور خاص به نحوه انجام کار روانکاوی با بیماران اسکیزوفرنی اشاره نمی کند، اما برخی از مطالعات موردی روان پریشی و اسکیزوفرنی را ارائه می دهد. تجزیه و تحلیل ها نشان داد که چگونه استفاده از تکنیک های خاص (همدلی، تفسیر، پوشش احساسات) می تواند نه تنها به خروج از حالت های روان پریشی، بلکه به اجتناب از آنها کمک کند. همانطور که در ابتدا ذکر شد، اسکیزوفرنی یک بیماری است که نمی توان آن را به طور کامل درمان کرد، اما مطالعات موردی به وضوح نشان می دهد که روانکاوی می تواند به فرد کمک کند تا در جامعه عملکرد طبیعی داشته باشد و در حالت عادی باقی بماند.

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Patrick Casement savo knygoje „Mokausi iš paciento" aptarinėja tai, kas svarbu kiekvienam psichoanalitikui. Pagrindinė knygos idėja – kaip terapeutas turi atlikti savo darbą, kokios savybės ir metodai tam reikalingi. Pats būdamas terapeutu, jis pateikia situacijų ir seansų pavyzdžių iš savo arba savo kolegų praktikos. Nagrinėdamas įvairius pavyzdžius P. Casement nevengia pristatyti įvairių klinikinių atvejų, tai ir depresija, ir šizofrenija, ir valgymo sutrikimai bei kt. Kaip ir H. Spotniz vienu iš svarbiausių terapeutui reikalingų bruožų, autorius įvardina „vidinį prižiūrėtoją". Tai savęs analizė, kurią turi atlikti kiekvienas psichoterapeutas. Kadangi kiekvienas pacientas yra skirtingas, jis sukelia skirtingas mintis, pojūčius ir emocijas terapeutui, todėl svarbu yra žinoti, koks jausmas kyla, dėl ko toks jausmas kyla. Tik supratęs jausmus ir jų kilmę psichoanalitikas galės padėti kitam žmogui. Kitu atveju konsultantas daryti klaidas, kurios silpnins terapijos efektyvumą, stabdys analizės procesą ir mažins paciento pasveikimo galimybes (Kočiūnas, 1995). Autorius taip pat pamini tokius bruožus – interpretavimą, nesutelktą klausymą (kai yra klausomasi nesusitelkiant į detales, kad liktų daugiau vietos spontaniškumui), sugebėjimą analizuoti ne tik išorinę, bet ir vidinę paciento aplinką, bandomąjį susitapatinimą (empatiją), jausmų aprėpimą (kai yra priimami visi paciento jausmai ir kartu su pacientu išgyvenami), sugebėjimą pripažinti savo klaidas sau ir klientui. Autorius labiausiai akcentuoja tai, kad kiekvienas pacientas gali jį kažko išmokyti. Pacientas pats „rodo" psichoanalizės kryptį, tik reikia būti atidžiam jo užuominoms, reikia mokėti jas pastebėti ir pažymėti, mokėti prisiderinti prie paciento tikrųjų poreikių, kurie nebūtinai turi būti akivaizdūs. Be to, yra svarbu, kad psichoanalitikas lanksčiai žiūrėtų į psichoanalizės pateikiamas technikų taikymo taisykles ir labiau atsižvelgtų į konkrečią situaciją pritaikydamas ją konkrečiu atveju, nebijodamas „sulaužyti" taisyklių. Kaip ši knyga siejasi su šizofrenijos tema? Šioje knygoje nėra konkrečiai minima, kaip vyksta psichoanalitinis darbas su sergančiaisiais šizofrenija, tačiau yra pateikiami keletas psichotinių ir šizofrenijos atvejų analizių. Analizėse buvo parodoma, kaip tam tikrų technikų (empatijos, interpretavimo, jausmų aprėpimo) naudojimas gali padėti ne tik išeiti iš psichotinių būsenų, bet ir padėti jų išvengti. Kaip pradžioje buvo minėta, šizofrenija yra liga, kuri nėra išgydoma iki galo, tačiau atvejų analizė aiškiai rodo, kad psichoanalizė gali pagelbėti žmogui normaliai funkcionuoti visuomenėje ir likti normalumo būsenoje.