Mohawk Interruptus: Political Life Across the Borders of Settler States

Mohawk Interruptus چالشی جسورانه برای تفکر غالب در زمینه مطالعات بومی و انسان شناسی است. آئودرا سیمپسون با ترکیب نظریه سیاسی با تحقیقات قوم‌نگاری در میان موهاوک‌های Kahnawa:ke، یک جامعه ذخیره در جنوب غربی کبک، مبارزات آنها را برای بیان و حفظ حاکمیت سیاسی در طول قرن‌ها استعمار مهاجران بررسی می‌کند. Kahnawa:ke Mohawks بخشی از کنفدراسیون Haudenosaunee یا Iroquois هستند. مانند بسیاری از مردمان ایروکوئی، آنها بر یکپارچگی حکومت Haudenosaunee پافشاری می کنند و تابعیت آمریکایی یا کانادایی را رد می کنند. آئودرا سیمپسون از طریق این سیاست امتناع فکر می کند، که در تضاد کامل با سیاست شناخت فرهنگی است. سیمپسون با ردیابی پیامدهای امتناع، استدلال می‌کند که یک نظم سیاسی مستقل می‌تواند در درون یک دولت مستقل وجود داشته باشد، البته با تنش‌های فراوان پیرامون مسائل مربوط به صلاحیت و مشروعیت. در نهایت، سیمپسون از انسان‌شناسان و دانشمندان علوم سیاسی انتقاد می‌کند، که به گفته او، آنها به راحتی این فرض را که پروژه استعماری کامل شده است، پذیرفته‌اند. Mohawk Interruptus با تکذیب این تصور، خواهان و نشان دادن اشکال قوی تر و یکسان تری از تحقیق در مورد سیاست های بومی در ریشه حکومت شهرک نشینان است.

Mohawk Interruptus is a bold challenge to dominant thinking in the fields of Native studies and anthropology. Combining political theory with ethnographic research among the Mohawks of Kahnawà:ke, a reserve community in what is now southwestern Quebec, Audra Simpson examines their struggles to articulate and maintain political sovereignty through centuries of settler colonialism. The Kahnawà:ke Mohawks are part of the Haudenosaunee or Iroquois Confederacy. Like many Iroquois peoples, they insist on the integrity of Haudenosaunee governance and refuse American or Canadian citizenship. Audra Simpson thinks through this politics of refusal, which stands in stark contrast to the politics of cultural recognition. Tracing the implications of refusal, Simpson argues that one sovereign political order can exist nested within a sovereign state, albeit with enormous tension around issues of jurisdiction and legitimacy. Finally, Simpson critiques anthropologists and political scientists, whom, she argues, have too readily accepted the assumption that the colonial project is complete. Belying that notion, Mohawk Interruptus calls for and demonstrates more robust and evenhanded forms of inquiry into indigenous politics in the teeth of settler governance.