دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Nikolaos Drosos
سری:
ناشر: City University of New York
سال نشر: 2016
تعداد صفحات: 264
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Modernism with a Human Face: Synthesis of Art and Architecture in Eastern Europe, 1954-1958 به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مدرنیسم با یک چهره انسان: سنتز هنر و معماری در اروپای شرقی، 1954-1958 نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
"سنتز هنرها" که معمولاً به ادغام نقاشی های دیواری و مجسمه ها اشاره دارد. و نقش برجسته در معماری، یکی از جنبه های کلیدی هنر و معماری در بسیاری از نقاط جهان بود در طول دهه 1950، از اروپای غربی تا آمریکای لاتین. هدف آن "انسانی کردن" بود معماری مدرن به طور فزاینده ای صنعتی می شود، در حالی که هنر را با بستری فراهم می کند که از آن خارج از محدوده موزه ها و گالری ها، در فضای «واقعی» جامعه عمل کنند. بیشتر مهمتر از همه، این مفهوم بر همکاری بین افراد با مهارت های مختلف و سوابق، مانند هنرمندان، معماران و صنعتگران، که باید خلاقیت منسجمی را تشکیل دهند. جامعه به منظور ظهور سنتز. به همین دلیل، سنتز هنرها اغلب بود بهعنوان استعارهای از نظم اجتماعی بزرگتر دوران پس از جنگ و بنابراین، همانطور که خواهد بود بحث در اینجا، به ویژه در دوره های گذار سیاسی برجسته شد.
The “synthesis of the arts,” which usually referred to the integration of murals, sculptures and reliefs into architecture, was a key aspect of art and architecture in many parts of the world during the 1950s, from Western Europe to Latin America. It was intended to “humanize” the increasingly industrialized modern architecture, while providing art with a platform from which to act outside of the confines of museums and galleries, in the “real” space of society. More importantly, the concept centered on the collaboration between people of different skills and backgrounds, such as artists, architects and craftspeople, who ought to form a cohesive creative community in order for synthesis to emerge. For this reason, the synthesis of the arts was often envisioned as a metaphor for the greater social order of the postwar period and thus, as will be argued here, became particularly prominent in periods of political transition.