Modern Chemical Technology and Emission Control

این متن از شیمی کاربردی، رابط بین شیمی و مهندسی شیمی را با استفاده از نمونه‌هایی از برخی از فرآیندهای مهم در صنایع غذایی در نظر می‌گیرد. ادغام با این، بررسی دقیق اقداماتی است که ممکن است برای جلوگیری یا کنترل انتشار گازهای گلخانه ای بالقوه انجام شود. این تاکید جدید در شیمی کاربردی از طریق هشت سال تجربه به دست آمده از کار در صنعت در زمینه های تحقیق، توسعه و کنترل محیط زیست، به علاوه دوازده سال تدریس در اینجا با استفاده از این رویکرد، ایجاد شده است. هدف اصلی آن دانشجویان علوم و مهندسی و همچنین محیط بانان و متخصصان حرفه ای با مسئولیت ها یا علاقه مندی به این رابط است. با ارائه اطلاعات فرآیند مناسب پشت سر هم همراه با انتشار و داده های کنترلی، پتانسیل تنظیم دقیق فرآیند هم برای بازده مواد خام و هم برای اهداف کنترل انتشار بهبود می یابد. این رویکرد همچنین بر تغییرات یکپارچه فرآیند به جای واحدهای الحاقی برای کنترل انتشار تاکید دارد. واحدهای الحاقی در مواقعی که اقدام سریع بر روی یک مشکل انتشار فوری مورد نیاز است یا زمانی که کنترل صرفاً با تغییرات یکپارچه فرآیند امکان پذیر نباشد، جایگاه خود را دارند. بدیهی است که تغییرات اساسی فرآیند برای مهار انتشار به بهترین وجه در مرحله طراحی تصور می شود. با این حال، در هر مرحله ای که اصلاحات فرآیند نصب شده باشد، این رویکرد برای کنترل باید به ویژه برای صنعت گران جذاب باشد، زیرا ممکن است چیزی مهمتر از کاهش انتشار به دست آید.

This text of applied chemistry considers the interface between chemistry and chemical engineering, using examples of some of the important process in­ dustries. Integrated with this is detailed consideration of measures which may be taken for avoidance or control of potential emissions. This new emphasis in applied chemistry has been developed through eight years of experience gained from working in industry in research, development and environment­ al control fields, plus twelve years of teaching here using this approach. It is aimed primarily towards science and engineering students as well as to envi­ ronmentalists and practising professionals with responsibilities or an interest in this interface. By providing the appropriate process information back to back with emis­ sions and control data, the potential for process fine-tuning is improved for both raw material efficiency and emission control objectives. This approach also emphasizes integral process changes rather than add-on units for emis­ sion control. Add-on units have their place, when rapid action on an urgent emission problem is required, or when control simply is not feasible by pro­ cess integral changes alone. Obviously fundamental process changes for emission containment are best conceived at the design stage. However, at whatever stage process modifications are installed, this approach to control should appeal to the industrialist in particular, in that something more sub­ stantial than decreased emissions may be gained.