Mobility, Memory and the Lifecourse in Twentieth-Century Literature and Culture

این کتاب به بررسی نقش شکل‌دهنده تحرک‌ها در ایجاد روابط نزدیک ما می‌پردازد، و پیشنهاد می‌کند که مسیرهایی - هم به معنای واقعی و هم مجازی - که در این فرآیند قرار می‌دهیم، نقش مهمی در ایجاد و حفظ صمیمیت دارند. این کتاب که با خاطرات، مجلات و متون ادبی از اواسط قرن بیستم تا اواخر قرن بیستم کار می کند، این پایان نامه را در سه مرحله از دوره زندگی دنبال می کند: خواستگاری (تعریف کلی)، سال های میانی روابط طولانی مدت و سوگ. با تکیه بر تحقیقات اخیر نویسنده در مورد خودرو، مطالعات موردی متن نقش مهمی را که بسیاری از انواع مختلف حمل و نقل - از جمله پیاده روی - در تعریف پایدارترین روابط ما بازی می کنند، نشان می دهد. از نظر مفهومی، این کتاب از نوشته‌های فیلسوف، هنری برگسون، انسان‌شناس، تیم اینگولد و جغرافی‌دان، دیوید سیمون استفاده می‌کند که درگیر بحث‌های موضوعی در جغرافیای فرهنگی و عاطفی (به‌ویژه کار بر روی منظره، حافظه و سوگواری)، مطالعات تحرک و ... مطالعات عشق انتقادی.

This book explores the formative role of mobilities in the production of our close relationships, proposing that the tracks—both literal and figurative— we lay down in the process play a crucial role in generating and sustaining intimacy. Working with diaries, journals and literary texts from the mid- to late-twentieth century, the book pursues this thesis through three phases of the lifecourse: courtship (broadly defined), the middle years of long-term relationships and bereavement. Building upon the author’s recent research on automobility, the text’s case studies reveal the crucial role played by many different types of transport—including walking—in defining our most enduring relationships. Conceptually, the book draws upon the writings of the philosopher, Henri Bergson, the anthropologist, Tim Ingold and the geographer, David Seamon, engaging with topical debates in cultural and emotional geography (especially work on landscape, memory and mourning), mobilities studies and critical love studies.