Missvergnügen: Zur kulturellen Bedeutung von Betrübnis, Verdruss und schlechter Laune

تفکر در مورد نارضایتی و نارضایتی سنت طولانی و گسترده ای دارد. آنها همیشه موضوع ملاحظات فلسفی، تاریخی، پزشکی و ادبی با اصطلاحات مختلف بوده اند. از منظر فرهنگی-جامعه‌شناختی، این ملاحظات سنتی در مورد انواع رفتاری نارضایتی دوباره مورد توجه قرار می‌گیرند و تا حدی با نگاهی به جامعه معاصر مجدداً مورد تأکید قرار می‌گیرند. مالیخولیاها، بدخواهان، دوراندیشان، غیرعادی‌ها، افسرده‌ها، بدبین‌ها، بی‌حوصله‌ها، بی‌حوصله‌ها و هوس‌بازان با انزجار، انزجار، درد و کنایه برخورد می‌کنند، گاه بدون لذت پنهانی، با نارضایتی جوامع اطرافشان. علاوه بر این، این کتاب بررسی می‌کند که آیا زمان‌های خاصی برای چنین فاصله‌گیری ناراضی مناسب هستند یا خیر.

Über Missmut und Missvergnügen nachzudenken hat eine lange und weitläufige Tradition. Unter verschiedensten Begriffen waren sie immer schon Gegenstand philosophischer, historischer, medizinischer und literarischer Betrachtungen. Aus kultursoziologischer Sicht werden diese traditionellen Überlegungen zu den Verhaltenstypen des Missvergnügens wieder aufgenommen und mit Blick auf die Gegenwartsgesellschaft zum Teil neu akzentuiert. Melancholiker, Misanthropen, Hypochonder, Exzentriker, Depressive, Zyniker, Blasierte, Gelangweilte und Spleenige setzen sich mit Widerwillen, Ekel, Schmerzen und Ironie, manchmal auch nicht ohne geheimes Vergnügen, mit dem Ungenügen an den sie umgebenden Gesellschaften auseinander. Darüber hinaus wird in diesem Buch ausgelotet, ob sich bestimmte Zeiten für solche missvergnügten Distanzierungen besonders anbieten.