دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Albert Camus
سری:
ناشر: Editions Zirem Bgayet
سال نشر: 2008
تعداد صفحات: 65
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب بدبختی کابیلی: کابیلیا، الجزایر
در صورت تبدیل فایل کتاب Misère de la Kabylie به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بدبختی کابیلی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
استخراج کردن : یک روز صبح، در Tizi-Ouzou کودکان ژنده پوش را دیدم که با سگ های کابیلی برای محتویات یک سطل زباله دعوا می کردند. به سؤالات من، یک کابلی پاسخ داد: «هر روز صبح همینطور است. یکی دیگر از اهالی برای من توضیح داد که در زمستان، در روستا، اهالی، با سوء تغذیه و پوشش بد، روشی را برای یافتن خواب اختراع کردند. آنها به صورت دایره ای دور یک آتش چوب می ایستند و هر از گاهی برای جلوگیری از سفتی حرکت می کنند. و در طول شب، در کلبه نکبت بار، دایره ای از اجساد دراز کشیده بی وقفه باز می شود. این احتمالاً کافی نیست زیرا قانون جنگل از این بدبختان جلوگیری می کند که چوب را به جایی که هستند ببرند و غیر معمول نیست که ببینند تنها دارایی شان مصادره شده است، الاغ پوسته دار و نحیف که برای حمل بسته ها خدمت می کرد. اوضاع در منطقه Tizi-Ouzou به حدی پیش رفته است که ابتکار خصوصی مجبور به دخالت شد. هر چهارشنبه، بخشدار با هزینه خود به 50 جوان کابلی غذا می دهد و به آنها آبگوشت و نان می دهد. پس از آن، آنها می توانند منتظر توزیع دانه باشند که پس از یک ماه انجام می شود. خواهران سفید و کشیش رولان نیز به این خیریه ها کمک می کنند.
Extrait : Par un petit matin, j'ai vu à Tizi-Ouzou des enfants en loques disputer à des chiens kabyles le contenu d'une poubelle. À mes questions, un Kabyle a répondu : « C'est tous les matins comme ça. » Un autre habitant m'a expliqué que l'hiver, dans le village, les habitants, mal nourris et mal couverts, ont inventé une méthode pour trouver le sommeil. Ils se mettent en cercle autour d'un feu de bois et se déplacent de temps en temps pour éviter l'ankylose. Et la nuit durant, dans le gourbi misérable, une ronde rampante de corps couchés se déroule sans arrêt. Ceci n'est sans doute pas suffisant puisque le Code forestier empêche ces malheureux de prendre le bois où il se trouve et qu'il n'est pas rare qu'ils se voient saisir leur seule richesse, l'âne croûteux et décharné qui servit à transporter les fagots. Les choses, dans la région de Tizi-Ouzou, sont d'ailleurs allées si loin qu'il a fallu que l'initiative privée s'en mêlât. Tous les mercredis, le sous-préfet, à ses frais, donne un repas à 50 petits Kabyles et les nourrit de bouillon et de pain. Après quoi, ils peuvent attendre la distribution de grains qui a lieu au bout d'un mois. Les sœurs blanches et le pasteur Rolland contribuent aussi à ces œuvres de charité.