Mirror of His Beauty: Feminine Images of God from the Bible to the Early Kabbalah

در این مطالعه به زیبایی تحقق یافته، پیتر شافر به بررسی ریشه های تجلی زنانه خدا در عرفان یهودی می پردازد. جستجو خود کاوشی جذاب در مورد ایده الوهیت زنانه است. و نتیجه‌گیری‌های شگفت‌انگیز اما متقاعدکننده شافر درک عمیق‌تری از رابطه پیچیده اما غالباً صمیمی بین مسیحیت و یهودیت - و توسعه مفاهیم دینی به طور کلی‌تر به دست می‌دهد.

در اواخر قرن دوازدهم، کتاب کوچکی با عنوان باهیر (نور) در پروونس ظاهر شد. اولین سند جنبش کابالیستی نوظهور یهودیت، دیدگاهی کاملاً جدید از خدا را معرفی کرد، دیدگاهی که شامل قدرتی الهی بود که اساساً زنانه بود. این الوهیت زن هم به عنوان واسطه ای بین یهودیان و خدا و هم به عنوان بخشی از خود الوهیت به تصویر کشیده شد. شفر با بررسی تاریخ یهودیت از سنت حکمت کتاب مقدس تا قرون وسطی، پیشینه هایی برای الوهیت زنانه کابالا می یابد. اما او نمی تواند ظاهر پرقدرت او را در قرن دوازدهم در جنوب فرانسه بدون اشاره به محیط مسیحی بلافصل، به ویژه احترام شکوفا از مریم باکره توضیح دهد. در واقع، یهودیان و مسیحیان قرن دوازدهم، پس از کنار گذاشتن آن به نفع خدای انتزاعی، بی‌جسم یا منحصراً مذکر، به طور همزمان، زنانه را به عنوان جنبه‌ای از الوهیت دوباره کشف می‌کردند.

با پیشنهاد اینکه آیین قرون وسطایی مریم - به جای گنوسیزم شرقی - چارچوب مناسبی برای درک عناصر زنانه در عرفان یهودی است، آینه زیبایی او نشان دهنده تغییر دریا در کابالا و مطالعات فرهنگی یهودی-مسیحی. توجه ما را از شرق بیزانس به غرب مسیحی لاتین معطوف می کند. و بر خلاف تاریخ هایی که توسعه یهودیت و مسیحیت را به طور جداگانه بررسی می کنند، ما را به درک کامل تری از یهودیان و مسیحیان که در مجاورت زندگی می کنند و از یکدیگر آگاه هستند هدایت می کند.

In this beautifully realized study, Peter Schäfer investigates the origins of a female manifestation of God in Jewish mysticism. The search itself is a fascinating exploration of the idea of a feminine divinity. And Schäfer's surprising but persuasive conclusions yield deeper understanding of the complex but frequently intimate relationship between Christianity and Judaism--and of the development of religious concepts more generally.

Toward the end of the twelfth century, a small book titled the Bahir (Light) appeared in Provence. The first document of Judaism's emerging kabbalistic movement, it introduced a completely new view of God, one that included a divine potency that was essentially female. This female divinity was portrayed both as a mediator between Jews and God and as part of the Godhead itself. Examining Judaic history from the biblical Wisdom tradition to the Middle Ages, Schäfer finds some precedents for the Kabbalah's feminine divinity. But he cannot account for her forceful appearance in twelfth-century southern France without reference to the immediate Christian environment, particularly the flourishing veneration of the Virgin Mary. Indeed, twelfth-century Jews and Christians were simultaneously rediscovering the feminine as an aspect of the Godhead after having abandoned it in favor of either an abstract, disembodied God or an exclusively male one.

In proposing that the medieval cult of Mary--rather than eastern Gnosticism--is the appropriate framework for understanding the feminine elements in Jewish mysticism, Mirror of His Beauty represents a sea change in Kabbalah and Jewish-Christian cultural studies. It shifts our attention from the Byzantine East to the Latin Christian West. And in contrast to histories that treat the development of Judaism and Christianity in isolation, it leads us to a fuller understanding of Jews and Christians living in proximity, aware of each other.