Military Operational Planning and Strategic Moves

این کتاب تئوری بازی ها را برای جنگ و به ویژه در عملیات نظامی به کار می گیرد. هدف آن بررسی اعتبار دو ایده است که بر ادبیات جنگ و جنگ حاکم بوده است: یکی مه جنگی کلاوزویتسی است که نشان می دهد کسی که قادر به "دیدن" از طریق اسلحه بکشد و حرکات حریف خود را مشاهده کند، قبل از اینکه او مجبور شود خودش به یک استراتژی متعهد شود، باید بتواند بر آن دشمن برتری پیدا کند. دیگری سنت درک درگیری نظامی به عنوان یک بازی حاصل جمع صفر است. در مجموع، به نظر می‌رسد این ایده‌ها دلالت بر این دارند که جنگ همیشه مزیت حرکت دوم را به همراه دارد. این کتاب اعتبار این فرض را در سطح عملیاتی برنامه ریزی نظامی زیر سوال می برد. این یک چارچوب نظری بازی ساده اما دقیق را به منظور تجزیه و تحلیل جایگزین های عملیاتی برای طیف وسیعی از درگیری های معمولی که نیروهای نظامی غربی با آن مواجه هستند، از جمله جدیدترین آنها مانند Anti-Access/Area-Denial ارائه می کند. و حمایت از کمپین های ضد شورش کشورهای میزبان.

This book employs game theory to warfare and in particular to military operations. It aims at scrutinizing the validity of the two ideas that have governed the literature on war and warfighting: One is the Clausewitzian Fog of War, which suggests that he who is able to "see" through the gunsmoke and observe his opponent’s moves before he has to commit to some strategy himself, should be able to gain an advantage over that enemy; the other is the tradition of understanding military conflict as a zero-sum game. Combined, these ideas seem to imply that war always gives rise to a second-mover advantage. This book questions the validity of this presumption at the operational level of military planning. It provides a simple but rigorous game-theoretic framework in order to analyse operational alternatives for a whole range of typical conflicts Western military forces are facing, including the most recent ones such as Anti-Access/Area-Denial and supporting host nations' counterinsurgency campaigns.